ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥΣ
Όλοι έχουμε γεννηθεί περίεργοι και πρόθυμοι για μάθηση. Τα παιδιά σε κάθε ηλικία έχουν μια φυσική περιέργεια για τον κόσμο γύρω τους. Παρατηρήστε ένα πολύ μικρό παιδί να τον ανακαλύπτει με μια ανελέητη περιέργεια και ενέργεια. Αν ελαττώσετε την ενέργειά του ή διακόψετε αυτό που κάνει, ετοιμαστείτε για φασαρία ή διαμαρτυρία.
Τι συμβαίνει όταν τα παιδιά αρχίζουν το σχολείο, όπου η εκπαίδευσή τους γίνεται πιο δομημένη και τυπική; Γιατί η σχολική δουλειά γίνεται αγγαρεία για τα περισσότερα παιδιά και προκαλεί μια καθημερινή μάχη; Οι αιτίες είναι πολλές και θα ήταν άδικο να χρεώσουμε όλα τα προβλήματα στο σχολικό σύστημα ή στο δάσκαλο. Σημαντικό ρόλο παίζουν η ικανότητα των παιδιών να μαθαίνουν, η στάση των γονιών απέναντι στην εκπαίδευσή τους και η συνεργασία μεταξύ γονιών και δασκάλων.
Τα μικρά παιδιά γνωρίζουν τον κόσμο μέσα από τις αισθήσεις τους. Ενδιαφέρονται για πράγματα που μπορούν να αγγίζουν, να δουν, να μυρίσουν και να γευτούν. Στην ηλικία των 7 ή 8 χρονών, στην Α' ή Β' Δημοτικού αρχίζουν να καταλαβαίνουν τις περισσότερο αφηρημένες έννοιες και να ενδιαφέρονται για βιβλία και περιοδικά. Μερικά παιδιά δεν είναι ακόμα έτοιμα στη νοητική τους ωρίμανση για αφηρημένες έννοιες, παρόλα αυτά πρέπει να μάθουν διάβασμα, γράψιμο και μαθηματικά. Αυτά τα παιδιά αγωνίζονται και απογοητεύονται, ειδικά όταν παρουσιάζουν και κάποιας μορφής μαθησιακό πρόβλημα.
Άλλα παιδιά δεν είναι συναισθηματικά αρκετά ώριμα, ώστε να ακολουθήσουν τους κανόνες και την υπευθυνότητα που απαιτεί μια σχολική τάξη.
Ευτυχώς, τα περισσότερα παιδιά μπορούν να αντεπεξέλθουν τις απαιτήσεις του σχολείου, με επαρκή εποπτεία, ενθάρρυνση και βοήθεια, όταν τη χρειάζονται. Οι γονείς παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση των παιδιών τους και μπορούν να διευκολύνουν ή να δυσκολέψουν αυτή τη διαδικασία.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Η σχολική επιτυχία αρχίζει στο σπίτι. Έχει το παιδί συναισθηματική ασφάλεια και εμπιστοσύνη στις ικανότητές του; Είναι σίγουρο ότι οι γονείς του θα το βοηθήσουν και θα το υποστηρίξουν σε στιγμές ανάγκης; Είναι προετοιμασμένο για τη σχολική ημέρα με όλες τις εργασίες τελειωμένες και όλα τα βιβλία τοποθετημένα στην τσάντα του; Έχει φάει ένα καλό πρωινό για το ξεκίνημα της μέρας;
Εάν όλες αυτές οι ερωτήσεις έχουν μια θετική απάντηση, τότε είναι έτοιμο για μια παραγωγική ημέρα.
Τα παιδιά περνούν τα τρία τέταρτα του χρόνου τους στο σπίτι, ακόμα και στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Εκεί πρωτομαθαίνουν για υπευθυνότητες, αξίες και στόχους. Μαθαίνουν πώς να οργανώνονται και να δουλεύουν για κάποιο σκοπό. Μαθαίνουν πώς να αναγνωρίζουν το πρόβλημά τους και να το λένε σε κάποιον για να πάρουν βοήθεια όταν τη χρειάζονται. Μαθαίνουν να σέβονται την ξένη ιδιοκτησία, να συνεργάζονται και να μοιράζονται. Μαθαίνουν να ακολουθούν κανόνες και να σέβονται την αυθεντία των ενηλίκων ανάλογα με τη σχέση που έχουν με τους γονείς τους. Ο σεβασμός στους κανόνες και στην αυθεντία των ενηλίκων βασίζεται, κυρίως, στις σχέσεις τους με τους γονείς τους.
Η προετοιμασία για το σχολείο πρέπει να γίνει από την προσχολική ηλικία του παιδιού. Με θετικό ή αρνητικό τρόπο η στάση του παιδιού απέναντι στο σχολείο αντανακλά τη στάση των γονιών του.
- Αν οι γονείς σέβονται τους κανόνες του σχολείου και τους δασκάλους, το ίδιο θα συμβαίνει και με τα παιδιά τους.
- Αν τονίζουν την αξία της εκπαίδευσης, τότε τα παιδιά ακούνε το μήνυμα και το παίρνουν σοβαρά.
- Αν οι γονείς βάζουν κανόνες και έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες για τη δουλειά στο σπίτι και τις ώρες μελέτης, τότε είναι πιθανότερο ότι τα παιδιά τους θα αναπτύξουν καλές συνήθειες και θα αναλάβουν την υπευθυνότητα της μελέτης στο σπίτι.
- Είναι πολύ υποβοηθητικό να βοηθήσουν τα παιδιά να εγκαταστήσουν ρουτίνες. Η πρωινή ρουτίνα, η ρουτίνα της σχολικής δουλειάς στο σπίτι, η ρουτίνα της αγγαρείας, η ρουτίνα της ώρας του ύπνου είναι κατανοητές και μπορούν να ακολουθηθούν ακόμα και από πολύ μικρά παιδιά.
Η ΣΧΕΣΗ ΓΟΝΙΟΥ-ΔΑΣΚΑΛΟΥ
Οι γονείς χρειάζεται να γίνουν συνεργάτες με τους δασκάλους των παιδιών, με σκοπό να βοηθήσουν το σχολείο να καλύψει με τον καλύτερο τρόπο τις ανάγκες του παιδιού τους, να επισημάνει και να διορθώσει τα προβλήματα έγκαιρα. Φυσικά, η συνεργασία απαιτεί μια σχέση που βασίζεται σε αμοιβαίο σεβασμό.
Συχνά, γονείς και δάσκαλοι αρχίζουν μια διαμάχη για το πρόβλημα του παιδιού, για το «ποιος φταίει» και ποιες είναι οι κατάλληλες λύσεις. Κανείς δεν ωφελείται από αυτή τη διαμάχη και σίγουρα, όχι το παιδί. Μερικές φορές αυτές οι αντιθέσεις απαιτούν την παρέμβαση ενός τρίτου, όπως του Διευθυντή ή ενός Σχολικού Συμβούλου.
ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΝΤΑ
Ένας λαμπρός δάσκαλος μπορεί να έχει θετική επίδραση στο παιδί που διαρκεί για όλη του τη ζωή. Ένας κακός δάσκαλος ή αυτός που δεν ταιριάζει στο συγκεκριμένο παιδί μπορεί, επίσης, να προκαλέσει βλάβη, που ίσως διαρκέσει για όλη τη ζωή. Είναι ευθύνη των γονιών να ελέγξουν πώς τα πάει το παιδί τους με το δάσκαλο και να αναγνωρίσουν οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει. Τακτική συζήτηση με το παιδί, για το πώς πήγε η μέρα του στο σχολείο και συναντήσεις με το δάσκαλο, προσφέρουν αρκετή πληροφόρηση.
Οι καλύτεροι δάσκαλοι είναι αυτοί που έχουν γνήσιο ενδιαφέρον για τους μαθητές τους, είναι ευέλικτοι και προσεκτικοί στις ατομικές ανάγκες, είναι σαφείς στις προσδοκίες τους και οργανωμένοι στη δουλειά τους, ενθαρρύνουν και δεν κριτικάρουν το παιδί που έχει δυσκολίες, χαίρονται τη διδασκαλία, γνωρίζουν καλά το θέμα τους και μπορούν να το διδάξουν δημιουργικά.
Αν ένας γονιός ανακαλύψει ότι το παιδί του πνίγεται ή έχει δυσκολίες εξαιτίας της σχέσης του με το δάσκαλο, μπορεί να χρειάζεται να ζητήσει αλλαγή δασκάλου. Φυσικά, αυτή η λύση θα πρέπει να δοθεί εξαιρετικά σπάνια, και μόνο σαν τελικό καταφύγιο. Το γεγονός ότι στο παιδί «δεν αρέσει» ο συγκεκριμένος δάσκαλος, δεν είναι λόγος για να αλλάξει τάξη. Αν, όμως, στο δάσκαλο «δεν αρέσει» το παιδί, τότε η αλλαγή πρέπει να γίνει γιατί υπάρχει η πιθανότητα σύγκρουσης και είναι πολλά τα αρνητικά μηνύματα που μπορεί να πάρει το παιδί στη διάρκεια ενός ολόκληρου χρόνου. Μερικά παιδιά γίνονται αποδιοπομπαίοι τράγοι, από δασκάλους που δεν τα συμπαθούν και μπορεί να έχουν έναν δύσκολο και εφιαλτικό χρόνο.
ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
Λίγα πράγματα στην ιστορία της σχέσης γονιού–παιδιού έχουν προκαλέσει τόσες συγκρούσεις όσο οι μάχες για τη μελέτη στο σπίτι. Η βοήθεια στη μελέτη μπορεί να γίνει ναρκοπέδιο.
Όταν ένας γονιός κάθεται κάθε απόγευμα δίπλα στο παιδί του, ενθαρρύνοντας ή απειλώντας για να καταφέρει μεγαλύτερη προσπάθεια από ένα απρόθυμο, θυμωμένο ή απογοητευμένο παιδί, τότε κάτι δεν πάει καλά.
Πιθανόν η δουλειά να είναι πολύ δύσκολη για το παιδί ή ίσως, να υπάρχει κάποιας μορφής μαθησιακό πρόβλημα. Σ' αυτήν την περίπτωση θα είναι χρήσιμη μια εκτίμηση από κάποιον ειδικό. Μερικά παιδιά χρειάζονται μια πιο εξειδικευμένη προσωπική βοήθεια από κάποιον ειδικό δάσκαλο.
Η εγκατάσταση ρουτίνας και μιας συνηθισμένης ώρας μελέτης είναι χρήσιμη γιατί προσφέρει στο παιδί δομή και τάξη και, επίσης, βοηθά τους γονείς να ελέγξουν πόσο χρόνο καταναλώνει το παιδί στη μελέτη. Ο δάσκαλος μπορεί να κάνει έναν λογικό υπολογισμό για το πόση ώρα χρειάζεται.
Οι γονείς θα πρέπει να βρουν ποιος είναι ο κατάλληλος χώρος μελέτης για το παιδί τους. Άλλο παιδί χρειάζεται να μείνει μόνο, άλλο τα καταφέρνει καλύτερα στο τραπέζι της κουζίνας με τη μητέρα του κοντά. Ο γονιός μπορεί να ενθαρρύνει την ανεξαρτησία, με το να βρίσκεται κοντά του κάνοντας κάτι άλλο, όπως διαβάζοντας ένα βιβλίο, κεντώντας ή κάνοντας λογαριασμούς.
Άλλο παιδί χρειάζεται απόλυτη ησυχία, ενώ άλλο λειτουργεί καλύτερα με λίγη ήρεμη μουσική. Δοκιμάστε και δείτε τι λειτουργεί καλύτερα.
ΛΟΓΟΜΑΧΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ
Φέρνουν αναστάτωση και μπορεί να καταλήξουν σε αγώνες ξεφωνητών ανάμεσα σε έναν απογοητευμένο ενήλικα και ένα θυμωμένο παιδί.
Θα επαναλάβουμε ότι η εγκατάσταση μιας ρουτίνας με λογικούς κανόνες που επιβάλλονται ήρεμα και σταθερά, βοηθάει να ελαττωθούν οι πιθανές συγκρούσεις.
Μερικές φορές ο ένας από τους γονείς μπορεί να συνεργαστεί καλύτερα με το παιδί για τη μελέτη. Αν το παιδί σας χρειάζεται περισσότερη βοήθεια από αυτήν που μπορείτε να του προσφέρετε, τότε θα πρέπει να σκεφθείτε κάποιο εξωτερικό δάσκαλο.
Αν το παιδί σας, συνεχώς, αρνείται να μελετήσει στο σπίτι, αν φαίνεται κουρασμένο, με άγχος, αβοήθητο ή απλά με stress, θα πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια ενός θεραπευτή (ψυχολόγου ή ψυχιάτρου).
Μπορεί να υπάρχουν προβλήματα συναισθηματικά, συμπεριφοράς ή μαθησιακά, που το παιδί δεν μπορεί να τα χειριστεί χωρίς βοήθεια.
ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ
Μια άλλη ομάδα παιδιών που έχει πρόβλημα μέσα στο δομημένο σχολικό περιβάλλον είναι τα πολύ έξυπνα, ευφυή, χαρισματικά παιδιά, τα οποία καταλήγουν να βαριούνται και να μην τους κινεί κανένα ενδιαφέρον η συνηθισμένη σχολική δουλειά. Το σχολικό πρόγραμμα δεν τα βοηθά να αναπτύξουν τη σκέψη και τις μαθησιακές τους ικανότητες.
Υπάρχουν δυνατότητες για τους περισσότερους ταλαντούχους μαθητές να αναπτύξουν τις ικανότητές τους και να διαπρέψουν στον αθλητισμό, στις τέχνες και σε άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες. Γιατί δεν θα πρέπει να δοθούν ευκαιρίες στα χαρισματικά και ευφυή παιδιά να διαπρέψουν, επίσης, σε ακαδημαϊκούς τομείς;
Το σύστημα αξιών της κοινωνίας μας πρέπει να βασίζεται στις ευκαιρίες, στην διαφορετικότητα, στις επιλογές και στις προκλήσεις.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ
- Μην πιέζετε τα παιδιά σας για προγράμματα και δραστηριότητες που δεν θέλουν και μην τα σπρώχνετε να προσπαθούν να ξεπεράσουν τις δυνατότητές τους.
- Πολλοί ικανοί δάσκαλοι προβληματίζονται όταν βλέπουν την καταστροφή που γίνεται στα παιδιά από γονείς με υπερβάλλοντα ζήλο, οι οποίοι τα σπρώχνουν σε δύσκολα προγράμματα πάνω απ' το επίπεδο των δυνατοτήτων τους.
- Αυτοί οι γονείς ωθούν τα παιδιά τους σε αποτυχία και έρχονται σε αντιπαράθεση με τους εκπαιδευτές τους.
- Η αποτυχία του παιδιού τότε, δεν οφείλεται στον εκπαιδευτικό, αλλά στον κακό γονικό χειρισμό.
ΠΗΓΗ: CHILDIT.GR