Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Μεγάλη Σαρακοστή


Από την Καθαρά Δευτέρα έως και την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου, αρχίζει η περίοδος της Σαρακοστής! Η Σαρακοστή, είναι μια χριστιανική περίοδος νηστείας και έχει διάρκεια συνολικά σαράντα ημέρες. Αποτελεί την αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας και καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα.
Αρχική της ονομασία ήταν, Τεσσαρακοστή όπου σήμαινε την τεσσαρακοστή ημέρα πριν το Πάσχα. Αργότερα όμως δόθηκε το όνομά της σε όλη την διάρκεια της νηστείας των σαράντα ημερών πριν το Πάσχα. Η Σαρακοστή, αποτελεί την περίοδο προετοιμασίας των χριστιανών για τη γιορτή της Ανάστασης του Κυρίου.
Καθ΄όλη την διάρκεια της Σαρακοστής, κάθε Τετάρτη και Παρασκευή τελείται από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η «Προηγιασμένη Ακολουθία». Σ’ αυτήν οι πιστοί λαμβάνουν θεία κοινωνία, η οποία και έχει προαγιασθεί την προηγούμενη Κυριακή. Τελευταία Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής είναι η Κυριακή των Βαΐων. Αυτή η μέρα, είναι αφιερωμένη στη θριαμβευτική είσοδο του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα. Κατά την είσοδό του, οι πιστοί των υποδέχτηκαν με επευφημίες και βάγια φοινίκων.
Έθιμο των ημερών αυτών είναι η «Κυρά Σαρακοστή». Έχει τις ρίζες του από τα πολύ παλιά ακόμα χρόνια και διατηρείται έως και τις μέρες μας. Την Κυρά Σαρακοστή την συναντάμε συνήθως σε χάρτινες ζωγραφιές, ενώ άλλες φορές είναι κατασκευασμένη από ζυμάρι. Είναι μια γυναίκα με σταυρωμένα τα χέρια και αυτό γιατί προσεύχεται και με κλειστό ή καθόλου στόμα και αυτό γιατί νηστεύει. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι, τα επτά της πόδια. Τα πόδια της είναι επτά γιατί συμβολίζουν τις επτά εβδομάδες της Σαρακοστής. Το έθιμο λέει, ότι κόβουμε και από ένα πόδι κάθε Σάββατο αρχίζοντας από το Σάββατο της Καθαρής Δευτέρας, έτσι ώστε το τελευταίο Σάββατο που είναι το Μεγάλο Σάββατο θα έχουμε φτάσει στο Άγιο Πάσχα. Οι παλιοί συνηθίζουν να κρύβουν το τελευταίο πόδι μέσα σε ένα ξερό σύκο. Εκείνος λοιπόν που στο γιορτινό τραπέζι θα εύρισκε το «τυχερό σύκο» θα είχε και τύχη την υπόλοιπη χρονιά!
Το χαρακτηριστικό τραγούδι της Κυρά Σαρακοστής είναι το εξής:
Η κυρά Σαρακοστή
που’ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.
Στα χεράκια της κρατούσε
πάντοτε έναν σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσε,
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες, τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα εφτά
κόβαν ένα τη βδομάδα,
μέχρι να’ ρθει η Πασχαλιά!
Καλή Σαρακοστή σε όλους σας!!

Εφαρμόζεται τα ξημερώματα της Κυριακής η θερινή ώρα για αυτό θυμηθείτε να αλλάξετε τους δείχτες του ρολογιού σας.


Α. Πρόγραμμα των πανελλαδικών εξετάσεων 2013 Β.

Α. Πρόγραμμα των πανελλαδικών εξετάσεων 2013.
α) Στις 15 Μαΐου λήγουν τα μαθήματα του σχολικού έτους 2012-2013 και στις 16 Μαΐου ολοκληρώνεται η διαδικασία έκδοσης και αποστολής των στοιχείων των υποψηφίων από τα Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια προς τα οικεία Εξεταστικά κέντρα.
β) Οι πανελλαδικές εξετάσεις των υποψηφίων των ημερήσιων και εσπερινών Γενικών Λυκείων (ΓΕΛ) και των ημερήσιων και εσπερινών Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ-ΟΜΑΔΑ Β΄) για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα αρχίσουν την Παρασκευή 17-5-2013, ενώ οι πανελλαδικές εξετάσεις των υποψηφίων των ημερήσιων και εσπερινών Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ-ΟΜΑΔΑ Α΄) θα αρχίσουν την Τρίτη 21-05-2013. Οι εξετάσεις των ειδικών μαθημάτων θα ξεκινήσουν το Σάββατο 15-6-2013 και η Υγειονομική Εξέταση και Πρακτική Δοκιμασία των υποψηφίων για εισαγωγή στα Τμήματα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (Τ.Ε.Φ.Α.Α.) θα διεξαχθεί από 17-6-2013 ως και 28-6-2013. Τέλος, οι επαναληπτικές πανελλαδικές εξετάσεις των ΓΕΛ θα αρχίσουν το Σάββατο 8-6-2013.
γ) Οι απολυτήριες εξετάσεις για τα μαθήματα που εξετάζονται σε επίπεδο σχολικής μονάδας για την Γ΄ τάξη των ημερήσιων και τη Δ΄ τάξη των εσπερινών Γενικών Λυκείων θα ξεκινήσουν τη Δευτέρα 3-6-2013 για όσους θα έχουν συμμετάσχει στις πανελλαδικές.
δ) Οι απολυτήριες και πτυχιακές εξετάσεις ημερήσιων και εσπερινών ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Α΄ και Β΄) σε επίπεδο σχολικής μονάδας θα ξεκινήσουν τη Δευτέρα 10-6-2013.
Συνημμένα ανακοινώνεται το πλήρες πρόγραμμα των πανελλαδικών εξετάσεων 2013 και αναλυτικά :
1. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2013 ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ (ΓΕΛ)
2. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2013 ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Α΄)
3. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2013 ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Β΄)
4. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ 2013 ΓΙΑ ΓΕΛ & ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΕΣ Α΄ & Β΄)
5. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2013 ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ (ΓΕΛ)
Όσοι υποψήφιοι συμμετάσχουν σε κάποιο ειδικό μάθημα και γι αυτό το λόγο απουσιάσουν, δικαιολογημένα, από τις ενδοσχολικές τους εξετάσεις, θα μπορούν να συμμετάσχουν στις επαναληπτικές ενδοσχολικές εξετάσεις του Ιουνίου
Β. Γενικότερος προγραμματισμός για τις διαδικασίες εισαγωγής
Όλοι οι υποψήφιοι για συμμετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις του 2013 των Γενικών Λυκείων (ΓΕΛ) και των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ), για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, υποβάλλουν ήδη στο Λύκειό τους Αίτηση-Δήλωση Υποψηφιότητας συμμετοχής στις εξετάσεις αυτές. Σχετική Αίτηση-Δήλωση υποβάλλουν και οι υποψήφιοι για το 10% των θέσεων εισακτέων και μόνο εφόσον επιθυμούν να είναι υποψήφιοι για Στρατιωτικές/Αστυνομικές Σχολές/Σχολές Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού/ΤΕΦΑΑ. Υποψήφιοι για το 10% των θέσεων εισακτέων χωρίς νέα εξέταση μπορούν να είναι μόνο οι κάτοχοι βεβαίωσης πρόσβασης ημερήσιων ΓΕΛ ή ημερήσιων ΕΠΑΛ-Β΄ των ετών 2011 ή 2012. Όπως έχει ήδη ανακοινωθεί, η προθεσμία υποβολής της Αίτησης-Δήλωσης λήγει την Τρίτη 5 Μαρτίου. Επισημαίνεται ότι η προθεσμία είναι αποκλειστική και μετά την παρέλευσή της δεν γίνεται δεκτή καμία Αίτηση-Δήλωση.
Υπενθυμίζεται ότι όλοι οι ως άνω μαθητές και απόφοιτοι (υποψήφιοι των πανελλαδικών εξετάσεων ΓΕΛ και ΕΠΑΛ και όσοι δηλώσουν ενδοσχολικό απολυτήριο) με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που εξετάζονται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία προφορικά ή γραπτά κατά περίπτωση, πρέπει μέσα στην ίδια προθεσμία, δηλαδή ως 5 Μαρτίου να υποβάλουν και σχετική αίτηση με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά στο Λύκειό τους.
Όσοι από τους μαθητές της τελευταίας τάξης εμπίπτουν στην ειδική κατηγορία των υποψηφίων-πασχόντων από σοβαρές παθήσεις (για εισαγωγή στο 5% των θέσεων εισακτέων), ήδη πιστοποιούνται από συγκεκριμένα νοσοκομεία για την πάθησή τους μέχρι 8 Μαρτίου. Εφόσον αποκτήσουν το πιστοποιητικό της πάθησής τους, θα μπορέσουν να ανακαλέσουν την Αίτηση-Δήλωση για πανελλαδικές εξετάσεις και να υποβάλουν εκ νέου Αίτηση για ενδοσχολικό απολυτήριο.
Τον Απρίλιο, σε ημερομηνίες που θα ανακοινωθούν με νεότερο δελτίο τύπου, όλοι οι υποψήφιοι για τις πανελλαδικές εξετάσεις ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ στο Λύκειο, στο οποίο υπέβαλαν την Αίτηση-Δήλωση του Φεβρουαρίου, καθώς και οι υποψήφιοι του 10% θα προσέλθουν για να αποκτήσουν προσωπικό κωδικό ασφαλείας (password), για να τον χρησιμοποιήσουν κατά την ηλεκτρονική υποβολή του μηχανογραφικού τους δελτίου, η οποία υπολογίζεται για τον Ιούνιο.
Επίσης, τον Απρίλιο, οι υποψήφιοι με τα ΓΕΛ ή με τα ΕΠΑΛ ή με το 10% των θέσεων εισακτέων, οι οποίοι τυχόν εμπίπτουν στις ειδικές περιπτώσεις των πολυτέκνων, των τριτέκνων και των κοινωνικών κριτηρίων, θα κληθούν να υποβάλουν στο Λύκειό τους τα αντίστοιχα δικαιολογητικά, προκειμένου να ενταχθούν σε κάποια ειδική περίπτωση, ώστε να διεκδικήσουν τις επιπλέον θέσεις εισαγωγής.
Στο ίδιο διάστημα, περί τα τέλη Απριλίου, όλοι οι υποψήφιοι για συμμετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ, θα αποκτήσουν από το Λύκειο υποβολής της Αίτησης Δήλωσης, το δελτίο εξεταζομένου, με το οποίο θα προσέρχονται στο εξεταστικό κέντρο κατά τις ημέρες των εξετάσεων.

Για όλες τις παραπάνω διαδικασίες οι υποψήφιοι θα ενημερώνονται από τα Λύκειά τους με σχετικές εγκυκλίους. Παράλληλα, ενημερωτικό υλικό, εγκύκλιοι, υποδείγματα κλπ θα αναρτώνται και στην επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας www.minedu.gov.gr στο σύνδεσμο ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ.


ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2013 ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ (ΓΕΛ) (σε μορφή word)

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ: 2878 - Ο Γέροντας Παΐσιος για τον Αγώνα της Μεγάλη...

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ: 2878 - Ο Γέροντας Παΐσιος για τον Αγώνα της Μεγάλη...: - Γέροντα, πώς θά μπορέσω τήν Σαρακοστή νά αγωνισθώ περισσότερο στήν εγκράτεια; - Οι κοσμικοί τώρα τήν Σαρακοστή προ...

Βία και προπηλακισμοί στο σχολείο της κρίσης

Βία και προπηλακισμοί στο σχολείο της κρίσης

Μια σύντομη ματιά στην επανάσταση του 1821 Φέτος συμπληρώνονται 192 χρόνια από την σημαντικότερη ημέρα της νεότερης σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Πηγή: http://www.astrology.gr/ENALLAKTIKI-GONIA/item/40808-mia-syntomi-matia-stin-epanastasi-toy-1821#ixzz2OSoPeCOk


Ημέρα γιορτής και συγκίνησης η 25η Μαρτίου για τον απανταχού ελληνισμό.
Φέτος συμπληρώνονται 192 χρόνια από την σημαντικότερη ημέρα της νεότερης σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης την 25ης Μαρτίου του 1821 με την οποία ο Ελληνικός λαός αποφάσισε να αντιδράσει δυναμικά και να ανατρέψει το καθεστώς της υποδούλωσής του για περίπου 400 χρόνια, κάτω από τον Τουρκικό ζυγό.
Πολλοί από εμάς, ίσως να έχουμε σήμερα την εντύπωση ότι η Ελληνική επανάσταση ήταν ένα αναπόφευκτο γεγονός που απλώς κάποια στιγμή θα γινόταν. Δεν είναι όμως έτσι. Οι δυσκολίες ήταν πολλές φορές ανυπέρβλητες και η επανάσταση κινδύνεψε πολλές φορές να αποτύχει ολοκληρωτικά.
Μία χαρακτηριστική εικόνα που μπορεί να μας αποκαλύψει την τεράστια δυσκολία του συνολικού εγχειρήματος είναι ότι η επανάσταση απλώς ξεκίνησε την σημερινή ημέρα. Υπάρχουν περιοχές όπως η Θεσσαλονίκη που απελευθερώθηκαν τον 1912, δηλαδή 91 ολόκληρα χρόνια μετά από την ημέρα της έναρξής της!
Η 25η Μαρτίου, θα πρέπει να αποτελεί οπωσδήποτε μία ημέρα μνήμης.
Αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε να ανατρέξουμε έστω και επιγραμματικά κάποια από τα σπουδαιότερα ιστορικά γεγονότα που σηματοδότησαν την έκβαση της επανάστασης.
Βρισκόμαστε λοιπόν 32 χρόνια μετά την Γαλλική επανάσταση, που αποτέλεσε το σημαντικότερο γεγονός της εποχής.
Το ξέσπασμα της Ελληνικής επανάστασης, κινητοποίησε πολύ γρήγορα το σύνολο της ευρωπαϊκής διπλωματίας, αν και δεν ήταν καθόλου εύκολο για τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, δηλαδή κυρίως τα κράτη της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Αυστρίας και της Ρωσίας, που αποτελούσαν από κοινού την λεγόμενη Ιερή Συμμαχία, να ενθαρρύνουν απροκάλυπτα ένα απελευθερωτικό κίνημα υπέρ της Ελλάδας.
Η πρώτη τους αντίδραση, ήταν να το καταδικάσουν, με την συνθήκη της Λιουμπλιάνας.
Στην συνέχεια όμως, αποφάσισαν να προσφέρουν την βοήθειά για την επίλυση του Ελληνικού ζητήματος, διότι αντιλήφθηκαν ότι από την ελληνική επανάσταση θα μπορούσαν να αποκομίσουν πολλά και μεγάλα προσωπικά οφέλη.
Υπήρχε όμως και η Αυστρία, με τον καγκελάριο Μέττερνιχ, μέλος και αυτή της Ιερής συμμαχίας, η οποία σε αντίθεση με τα τρία προηγούμενα κράτη, παρέμενε σταθερά εχθρική απέναντι προς την ιδέα της επανάστασης των Ελλήνων.
Τα πρώτα χρόνια της ελληνικής επανάστασης, οι απεσταλμένοι των ελληνικών κυβερνήσεων δεν γινόταν καν δεκτοί στα συνέδρια και στις συσκέψεις των μεγάλων δυνάμεων.
Μέχρι το 1823, δύο χρόνια μόλις μετά το ξέσπασμα της επανάστασης, είχαν συγκροτηθεί σημαντικές επιτροπές Φιλελλήνων σε πολλές σημαντικές ευρωπαϊκές πόλεις. Ένας από τους μεγαλύτερους φιλέλληνες ήταν και ο λόρδος Μπάυρον, η εγκατάστασή του οποίου στην Κεφαλονιά, είχε σαν αποτέλεσμα την στήριξη του Λονδίνου. 
Οι πρώτες ουσιαστικές διαβουλεύσεις για την τύχη της ελληνικής επανάστασης ξεκίνησαν το 1824, δηλαδή μετά από τρία ολόκληρα χρόνια μετά την έναρξή της.
Το 1825 το «ελληνικό ζήτημα» απασχολούσε έντονα τις μεγάλες δυνάμεις, οι οποίες προσπαθούσαν βεβαίως να ωφεληθούν όσο μπορούσαν περισσότερο από την προοπτική ενός μελλοντικού ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.
Οι παράγοντες μάλιστα της Πελοποννήσου, ο Κολοκοτρώνης, ο Ζαΐμης, ο Δεληγιάννης κτλ, πρότειναν την σύνταξη ενός κειμένου, που έμεινε γνωστό ως «Πράξη Υποταγής» με το οποίο ζητούσαν από την αγγλική κυβέρνηση να πάρει υπό την προστασία της την Ελλάδα.
Το πιο σημαντικό βήμα προς μία διπλωματική λύση, έγινε το 1825 όταν με πρωτοβουλία του Κάνιγκ η Αγγλία προσέγγισε την Ρωσία στην προσπάθεια αναζήτησης μιας ικανοποιητικής λύσης για το ελληνικό ζήτημα. 
Έτσι στις 4 Απριλίου 1826 υπογράφηκε μετά από αρκετές περιπέτειες, ένα πρωτόκολλο αγγλορωσικών διαπραγματεύσεων που περιλάμβανε ένα σχέδιο επίλυσης του ελληνικού ζητήματος. Το κείμενο αυτό έμεινε γνωστό στην ιστορία, ως το Πρωτόκολλο της Πετρούπολης και αναγνώριζε την ανάγκη της ύπαρξης του ελληνικού κράτους σε μια κάποια μορφή.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή έκβαση της επανάστασης ήταν η ύπαρξη οικονομικών πόρων. Πράγματι, τον Ιανουάριο του 1824 οι εκπρόσωποι της Ελλάδας Ορλάνδος και Λουριώτης έγιναν δεκτοί και μάλιστα με επισημότητα στο Λονδίνο και τον επόμενο μήνα, εκδόθηκε το πρώτο δάνειο προς την Ελληνική Κυβέρνηση, ονομαστικής αξίας 800.000 λιρών.
Οι ιδιαιτέρως όμως επαχθείς όροι της δανειακής σύμβασης, οδήγησαν τελικά το διαθέσιμο ποσό, μόλις στις 315.000. Το γεγονός αυτό, έδωσε επιτέλους την δυνατότητα στην ελληνική κυβέρνηση να ασκήσει πολιτική, αφού αναγνώριζε ουσιαστικά το ελληνικό κράτος το οποίο αποκτούσε πλέον ισχυρή υπόσταση.
Δυστυχώς όμως τα χρήματα του δανείου, αντί να φέρουν την πολυπόθητη ενότητα, οδήγησαν σε αντίθετο αποτέλεσμα, αφού επέφερε εμφύλιες έριδες και συγκρούσεις, ως προς την διαχείρισή του, ενώ ακολούθησε και δεύτερο δάνειο, ύψους 2.000.000 λιρών.
Η πολιτική διαμόρφωση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους στηρίχτηκε στην παρουσία του πρώτου κυβερνήτη, του Ιωάννη Καποδίστρια, ενός επιφανή διπλωμάτη και τέως υπουργό του τσάρου. Ο Καποδίστριας ανακηρύχθηκε κυβερνήτης από την Γ΄ Εθνική Συνέλευση, με πρωτοβουλία του Κολοκοτρώνη, για μία επταετία και επιχείρησε να κυβερνήσει με έναν απολυταρχικό τρόπο, με στόχο να καταφέρει να δημιουργήσει τις δομές ενός σύγχρονου, ενιαίου και οργανωμένου κράτους, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Όταν ξέσπασε ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος, το 1828, βρήκε μία θαυμάσια ευκαιρία για να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του και να επιχειρήσει την ανακατάληψη της Στερεάς Ελλάδας, πετυχαίνοντας τον Σεπτέμβριο του 1829 να κερδίσει την τελευταία σημαντική μάχη του αγώνα, στην Πέτρα της Βοιωτίας.
Με την συνθήκη μάλιστα της Ανδιανούπολης στις 14 Σεπτεμβρίου του 1829 κατοχυρωνόταν η παραχώρηση της Στερεάς και της Εύβοιας στην Ελλάδα.
Τελικά στις 7 Μαΐου του 1832 με την συνθήκη μεταξύ της Βαυαρίας και των Μεγάλων δυνάμεων, τα σύνορα ήταν ευνοϊκότερα για την Ελλάδα, στην γραμμή Άρτας-Βόλου.
Με το πρωτόκολλο του Λονδίνου στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 κατάφερε να αναγνωρίσει την πλήρη ανεξαρτησία του Ελληνικού κράτους, περιορίζοντας ωστόσο την έκτασή του και επιστρέφοντας στην Οθωμανική αυτοκρατορία μεγάλες εκτάσεις της δυτικής στερεάς.
Παρόλες όμως τις διπλωματικές του ικανότητες, την ιδιαίτερη ευφυΐα του και την αποφασιστικότητά του, δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το επαναστατικό του έργο, αφού στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε από δύο μέλη της οικογένειας Μαυρομιχάλη.
Ο θάνατός του, άφησε πίσω του ένα εμφανέστατο κενό εξουσίας, οδηγώντας σε έναν χαώδη πόλεμο και πλήθος εσωτερικών αναταραχών, μεταξύ των υποστηρικτών και των πολέμιών του.
Το γεγονός αυτό απέδειξε ότι η Ελλάδα, δυστυχώς δεν ήταν ακόμα έτοιμη για να καταφέρει από μόνη της να πετύχει την ομόνοια και την ενότητα μεταξύ των πολιτών της.
Την λύση έδωσαν για άλλη μια φορά οι μεγάλες δυνάμεις, επιλέγοντας για κυβερνήτη της Ελλάδας, τον γιο του βασιλιά της Βαυαρίας, τον ανήλικο ακόμα Όθωνα.
Μέχρι την ενηλικίωση του Όθωνα, όλες οι σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της Ελλάδας παίρνονταν στο Μόναχο από τον πατέρα του. Νέα πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους επιλέχθηκε η Αθήνα και επικεφαλής της κρατικής ιεραρχίας τέθηκε ο Άρμανσμπεργκ
Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1843 τα τρία κόμματα και οι στρατιωτικοί επέβαλαν στον Όθωνα, οργανώνοντας ένα ριψοκίνδυνο κίνημα, την παραχώρηση Συντάγματος.
Έτσι φτάσαμε στο σύνταγμα του 1844 που αναγνώριζε αξιόλογες εξουσίες στο στέμμα και ταυτοχρόνως προστάτευε για πρώτη φορά τις βασικές πολιτικές ελευθερίες και αποτέλεσε την πρώτη πολιτική πράξη για το μέλλον της Ελλάδας…
Πηγή: Νεότερη και Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία. Τόμος Γ΄. Πάτρα 1999 Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.


Πηγή: http://www.astrology.gr/ENALLAKTIKI-GONIA/item/40808-mia-syntomi-matia-stin-epanastasi-toy-1821#ixzz2OSobjqUX

Ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα

Ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα
Συγγραφέας: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης 
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΑΙΩΝ» στις 13 Νοεμβρίου 1838 με το ακόλουθο χρονικό:

«Κατά την 7 Οκτωβρίου ο στρατηγός Θ. Κολοκοτρώνης, σύμβουλος εν ενεργεία, επισκεφθείς το Ελληνικόν Γυμνάσιον της καθέδρας ηκροάσθη μίαν και ημίσειαν ώραν τον πεπαιδευμένον γυμνασιάρχην κ. Γεννάδιον παραδίδοντα. Ενθουσιασθείς και από την παράδοσιν και από την θέαν τοσούτων μαθητών είπε προς τον Γεννάδιον, την οποίαν συνέλαβεν επιθυμίαν του να ομιλήση, ει δυνατόν, και ο ίδιος προς τους νέους μαθητάς. Την πρότασίν του αυτήν απεδέχθη ο κ. Γυμνασιάρχης με την μεγαλυτέραν ευχαρίστησαν και προσδιόρισε την 10ην ώραν της επιούσης ως ημέρας εορτασίμου. Αλλά το πλήθος των μαθητών και η στενότης του Γυμνασίου παρεκίνησε τους διδασκάλους να εξέλθωσιν εις την Πνύκα, ως μέρος ευρύχωρον και μεμακρυσμένον οπωσούν. Την επαύριον, δυο απεσταλμένοι μαθηταί επροσκάλεσαν από της οικίας του τον στρατηγόν Κολοκοτρώνην εις την Πνύκα. Οι κάτοικοι των Αθηνών ηγνόουν μέχρις εκείνης της στιγμής την περίστασιν ταύτην. Μα ή φήμη διεδόθη, συνέρρευσε πλήθος διαφόρων επαγγελμάτων και τάξεων άνθρωποι. Ο δε στρατηγός Κολοκοτρώνης, περιτριγυρισμένος και από τους μαθητάς και από τούτους επί του βήματος της Πνυκός ομίλησε τον ακόλουθον λόγον, του οποίου εγγυώμεθα το ακριβές, καθ' όσον δυνάμεθα να ενθυμηθώμεν».

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απηύθυνε στην Πνύκα, τον πιο κάτω λόγο προς τους νέους του Α΄ Γυμνασίου της Αθήνας:

Παιδιά μου!

Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ' αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.

Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους, αλλ' απλούς ανθρώπους, χωρικούς καί ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου και αν έβρισκαν εναντιότητες και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμη τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν την πίστιν.

Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι καί τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες [προεστοί] εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα· διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε καί επτώχαινε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.

Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.

Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα. Άλλά δεν εβάσταξε!.

Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Και όταν έλεγες τον Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους ή να υπάγει εις τον πόλεμο, τούτος επρόβαλλε τον Γιάννη. Και μ' αυτόν τον τρόπο κανείς δεν ήθελε ούτε να συνδράμει ούτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε ένα αρχηγό και μίαν κεφαλή. Άλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο και ο άλλος το άλλο. Ισως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά την γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται ούτε τελειώνει. Ο ένας λέγει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολικό μέρος, ο άλλος εις το αντικρινό και ο άλλος εις τον Βορέα, σαν να ήτον το σπίτι εις τον αραμπά και να γυρίζει, καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτο τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι ένας αρχιτέκτων, οπού να προστάζει πως θα γενεί. Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθα έναν αρχηγό και έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει και οι άλλοι να υπακούουν και να ακολουθούν. Αλλ' επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.

Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο βασιλεύς, τα πράγματα ησυχάζουν και το εμπόριο και ή γεωργία και οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα ή παιδεία. Αυτή η μάθησις θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά διά να αυξήσομεν, χρειάζεται και η στερέωσις της πολιτείας μας, η όποία γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του Θρόνου. Ο βασιλεύς μας είναι νέος και συμμορφώνεται με τον τόπο μας, δεν είναι προσωρινός, αλλ' η βασιλεία του είναι διαδοχική και θα περάσει εις τα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν κι εσείς και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μια Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι όποίοι κατατρέχοντο και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους.

Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοι σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ' ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ήμερα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε· και, δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του Θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία.

Τελειώνω το λόγο μου.

Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία!

Έθιμα της 25ης Μαρτίου και ο … μπακαλιάρος

Έθιμα της 25ης Μαρτίου και ο … μπακαλιάρος


Υπάρχουν ορισμένες περιοχές στην Ελλάδα που δίνουν μια άλλη διάσταση στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου και δεν περιορίζονται σε θείες λειτουργίες, καταθέσεις στεφάνων και παρελάσεις, αλλά διοργανώνουν ξεχωριστές εκδηλώσεις που έχουν τις “ρίζες” τους σε βάθος χρόνου.

Στο Ελατοχώρι του νομού Πιερίας, την παραμονή του Ευαγγελισμού, ομάδες μικρών παιδιών και νεαρών ατόμων, έχοντας κρεμασμένα στο λαιμό κουδούνια από τα κοπάδια των προβάτων και κρατώντας στα χέρια φωτιές, γυρίζουν στους δρόμους του χωριού.

Σε κάθε σπίτι χτυπούν δυνατά τα κουδούνια, κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο και φωνάζοντας δυνατά να “φύγουν τα φίδια, να φύγουν οι σαύρες, έρχεται ο Ευαγγελισμός με το σπαθί στο χέρι”, ενώ στη συνέχεια συγκεντρώνονται στην πλατεία του χωριού και στήνουν μεγάλο γλέντι με κρασί και εδέσματα.

“Το έθιμο κρατάει από την εποχή της τουρκοκρατίας έως και σήμερα. Τα παιδιά γυρνούν σε όλο το χωριό, ενώ οι μεγαλύτεροι μαζεύουμε κέδρα στην πλατεία του χωριού. Εκεί ανάβουμε μεγάλες φωτιές και πηδάμε πάνω από τις φλόγες, ενώ καλωσορίζουμε την άνοιξη με χορούς και παραδοσιακά τραγούδια” δήλωσε στο ΑΜΠΕ ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Ελατοχωρίου Νικόλαος Γκλάρας.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε περιοχές της Ηπείρου, την παραμονή του Ευαγγελισμού. Τα παιδιά ξεχύνονται στα χωράφια, χτυπώντας κατσαρόλες και ό,τι άλλο μαγειρικό σκεύος έχουν. Με το θόρυβο που κάνουν πιστεύουν πως διώχνουν τα φίδια, που εκείνη την ημέρα ξυπνούν από τη χειμερία τους νάρκη.

Αντίθετα, στη Σκιάθο, το νησί των Σποράδων, τα τελευταία χρόνια αναβιώνουν την 25η Μαρτίου τα έθιμα “εωθινό” και “λαμπαδηφορία”. Το εωθινό σημαίνει το εορταστικό ξύπνημα του νησιού, ανήμερα της γιορτής, στις 5 η ώρα το πρωί. Σε αυτή την εκδήλωση γιορτάζεται η Απελευθέρωση του Γένους.

Η λαμπαδηφορία γίνεται στις 8:30 το βράδυ, όπου μαθητές και ενήλικες ξεχύνονται στους δρόμους με λαμπάδες και κεριά. Πρόκειται για ένα έθιμο που πηγάζει από τα χρόνια της τουρκοκρατίας και συνδυάζει την ανάσταση του Χριστού με την ανάσταση του Γένους, παραλληλίζοντας το Άγιο Φως με το φως της ελευθερίας.

Η ιστορία του μπακαλιάρου

Ως έθιμο για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου καθιερώθηκε και ο μπακαλιάρος με σκορδαλιά. Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, η Εκκλησία επέτρεπε στους πιστούς να φάνε ψάρι μόνο δύο φορές, του Ευαγγελισμού και την Κυριακή των Βαΐων.

Η ιστορία του μπακαλιάρου ξεκινάει με την εποχή των Βίκινγκς, όπου πρωτοεμφανίστηκε σαν εμπορικό προϊόν περί το 800 μ.Χ. Μάλιστα, λέγεται ότι κυνηγώντας βακαλάους, οι Βίκινγκς ανακάλυψαν κατά λάθος το “νέο κόσμο”.

Πρώτοι τον πάστωσαν οι Βάσκοι, που ξεκίνησαν το εμπόριο του μπακαλιάρου από το Μεσαίωνα και τον ονόμασαν “ψάρι του βουνού”, ενώ στη χώρα μας, ήρθε τον 15ο αιώνα και στο ελληνικό τραπέζι μπήκε κατά τη διάρκεια της σαρακοστιανής νηστείας.

Με εξαίρεση τα νησιά, όπου υπήρχε πάντα φρέσκο ψάρι, στην υπόλοιπη Ελλάδα ο παστός μπακαλιάρος ήταν η φθηνή και εύκολη λύση.

Ιστορικά, εκείνοι που έστελναν στην Ελλάδα μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου ήταν οι Άγγλοι, οι οποίοι τον αντάλλασσαν με σταφίδες.