Άγιος Βασίλης έρχεται _ Τα Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς!!

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΥΜΠΑΝΙΣΤΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΥΠΑΛΔΟΣ - Αγια Νυχτα

Τα μυστικά του Παρθενώνα - Ντοκιμαντέρ

Σαρωτικές αλλαγές στο Γυμνάσιο - Τέλος τα τρίμηνα, νέος τύπος εξετάσεων κι επέκταση διδακτικού έτους .

Σε δύο διδακτικές περιόδους θα διεξάγεται η διδασκαλία των μαθημάτων στο Γυμνάσιο, όπου η σχολική χρονιά θα ολοκληρώνεται στις 31 Μαΐου.

Αλλαγές καθιερώνονται στο Γυμνάσιο με την εισαγωγή δύο τετραμήνων αντί των τριμήνων, νέου τρόπου προαγωγής των μαθητών καθώς και νέες διαδικασίας γραπτών, ανακεφαλαιωτικών προαγωγικών και απολυτηρίων εξετάσεων.

Σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, η διδασκαλία των μαθημάτων θα διεξάγεται σε δύο διδακτικές περιόδους, που ονομάζονται τετράμηνα.

Η πρώτη (1ο τετράμηνο) θα διαρκεί από τις 11 Σεπτεμβρίου έως τις 20 Ιανουαρίου και η δεύτερη (2ο τετράμηνο) από τις 21 Ιανουαρίου έως τις 31 Μαΐου.

Πλέον τα μαθήματα που διδάσκονται στο Γυμνάσιο θα κατατάσσονται σε τρεις ομάδες.

Η πρώτη (Ομάδα Α’) θα περιλαμβάνει τα εξής μαθήματα:

1) Νεοελληνική Γλώσσα και Γραμματεία (Γλωσσική Διδασκαλία και Νεοελληνική Λογοτεχνία),
2) Μαθηματικά,
3) Φυσική,
4) Ιστορία.

Η δεύτερη (Ομάδα Β’) θα περιλαμβάνει τα εξής μαθήματα:

1) Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία (Αρχαία Ελληνική Γλώσσα, Αρχαία Ελληνικά Κείμενα από Μετάφραση),
2) Χημεία,
3) Βιολογία,
4) Γεωλογία ­Γεωγραφία,
5) Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή,
6) Θρησκευτικά,
7) Αγγλικά
8) Δεύτερη ξένη γλώσσα και
9) Οικιακή Οικονομία.

Η τρίτη (Ομάδα Γ’) θα περιλαμβάνει τα εξής μαθήματα:

1) Τεχνολογία ­Πληροφορική,
2) Μουσική ­Καλλιτεχνικά
3) Φυσική Αγωγή.

Στα μαθήματα της Ομάδας Α’ θα διενεργείται μόνο μια ωριαία γραπτή δοκιμασία κατά τη διάρκεια του πρώτου τετραμήνου.

Στα μαθήματα της Ομάδας Β’ θα διενεργείται μία ωριαία γραπτή δοκιμασία κατά τη διάρκεια του πρώ­του τετραμήνου και μία κατά τη διάρκεια του δεύτερου τετραμήνου. Κατά το δεύτερο τετράμηνο ο διδάσκων μάθημα της δεύτερης ομάδας, δύναται να επιλέξει, αντί της διεξαγωγής ωριαίας γραπτής δοκιμασίας σε κάποιο τμήμα ή κάποια τμήματα, την ανάθεση μιας συνθετικής δημιουργικής εργασίας μικρής έκτασης στους μαθητές του τμήματος ή των τμημάτων. Στα μαθήματα της τρίτης ομάδας δεν θα διενεργείται καμιά ωριαία γραπτή δοκιμασία.

Κάθε τμήμα μπορεί να εξετάζεται με ωριαία γραπτή δοκιμασία μόνο σε ένα μάθημα την ημέρα κΣύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα από 1η έως 30 Ιουνίου η σχολική μονάδα ολοκληρώνει τις εξής διαδικασίες:

-την πρώτη εξεταστική περίοδο στην οποία διεξάγονται οι γραπτές ανακεφαλαιωτικές εξετάσεις στα μαθήματα της Ομάδας Α’ του άρθρου 2 του παρόντος διατάγματος ­
-το πρόγραμμα υποστηρικτικής διδασκαλίας για τους μαθητές που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις προαγωγής ή απόλυσης και παραπέμπονται σε επαναληπτική εξέταση
-τη δεύτερη εξεταστική περίοδο στην οποία διεξάγονται επαναληπτικές ανακεφαλαιωτικές εξετάσεις σε όσα μαθήματα παραπέμφθηκαν μαθητές σε επαναληπτική εξέταση, οι οποίες είναι γραπτές και προφορικές για τα μαθήματα της Ομάδας Α’ και προφορικές για τα υπόλοιπα μαθήματα.

Η διάρκεια των γραπτών προαγωγικών και απολυτηρίων εξετάσεων είναι δίωρη, εκτός από την Νεοελληνική Γλώσσα και Γραμματεία, της οποίας οι δύο κλάδοι (Γλωσσική Διδασκαλία και Νεοελληνική Λογοτεχνία) θα συνεξετάζονται σε τρίωρη εξέταση.

Το πρόγραμμα των προαγωγικών και απολυτηρίων εξετάσεων των μαθημάτων ορίζεται από τον Σύλλογο Διδασκόντων και ανακοινώνεται από τον Διευθυντή του Γυμνασίου στους μαθητές, τουλάχιστον τρεις ημέρες πριν από τη λήξη των μαθημάτων. Ως ανωτέρω ορίζεται πρόγραμμα εξετάσεων και για τις εξετάσεις μαθητών των οποίων η φοίτηση χαρακτηρίζεται ελλιπής καθώς και των κατ’ ιδίαν διδαχθέντων και στρατεύσιμων μαθητών.

Ως εξεταστέα ύλη ορίζονται τα δύο τρίτα της διδαχθείσας. Σε κάθε περίπτωση η εξεταστέα ύλη δεν μπορεί να είναι λιγότερη από το μισό της διδακτέας. Η επιλογή και ο ακριβής προσδιορισμός της εξεταστέας ύλης για κάθε μάθημα γίνεται από τον διδάσκοντα και σε περίπτωση που το μάθημα διδάσκεται από περισσότερους του ενός καθηγητές γίνεται μετά από συνεργασία μεταξύ τους. Η εξεταστέα ύλη κατατίθεται και εγκρίνεται από τον Διευθυντή και γνωστοποιείται στους μαθητές πέντε εργάσιμες ημέρες πριν από τη λήξη των μαθημάτων. Η εξεταστέα ύλη καταγράφεται στο βιβλίο της διδασκόμενης ύλης και υπογράφεται από τον εισηγητή καθηγητή.

Τα θέματα ορίζονται την ημέρα εξέτασης κάθε μαθήματος από τους διδάσκοντες το αντίστοιχο μάθημα κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους και είναι κοινά για όλα τα τμήματα της τάξης.

Όσο αφορά τον βαθμό προαγωγής, ο μαθητής θα κρίνεται άξιος προαγωγής ή απόλυσης, όταν έχει σε κάθε μάθημα βαθμό ετήσιας επίδοσης τουλάχιστον δέκα ή όταν έχει γενικό μέσο όρο βαθμών ετήσιας επίδοσης τουλάχιστον δεκατρία.

Ο Άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός του οποίου την μνήμη εορτάζουμε στις 9 Νοεμβρίου είναι ένας από τους Πατέρες της Εκκλησίας, όπου η αγιότητα του βίου του συνδυάζεται με τη χάρη της θαυματουργίας. Η ζωή του ήταν μια ιερή πορεία εβδομηντατεσσάρων χρόνων κατάφορτη από καρπούς του Αγίου Πνεύματος.

Μια πορεία πάντως που κάθε άλλο παρά ομαλή ήταν. Ο Άγιος βρέθηκε από ξενιτεμένο φτωχό παιδί, Επίσκοπος της Εκκλησίας, από εξόριστος, διευθυντής Εκκλησιαστικής Σχολής, από θνητός, Άγιος της Εκκλησίας μας.

Ο βίος του

Παιδική ηλικία

Ο Αναστάσιος Κεφαλάς γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 1846, στην Συληβρία της Ανατολικής Θράκης. Γεννήθηκε σὲ χώματα ελληνικὰ απὸ ευσεβείς γονείς, τον Δημοσθένη και την Μαρία Κεφαλά, το 5ο από τα 6 παιδιά φτωχής οικογένειας. Από μικρό παιδί η ευσεβής γιαγιά του του έμαθε τον 50ο Ψαλμό, το «ελέησόν με ο Θεός»· και όπως λέει χαρακτηριστικά ο Συναξαριστής του βίου του, όταν έφθανε στο σημείο του Ψαλμού «διδάξω ανόμους τας οδούς Σου» το επαναλάμβανε μόνος του πολλὲς φορές. Από μικρός έφτιαχνε τεχνητούς άμβωνες καὶ μιλούσε για το Χριστό στα παιδιὰ της ηλικίας του. Αφού τελείωσε το δημοτικό και το σχολαρχείο στην πατρίδα του, με την ευχή των γονέων του, παίρνει την απόφαση να ξενιτευθεί στην Κωνσταντινούπολη, καθώς η οικογένειά του αδυνατούσε να συντηρήσει όλα τα μέλη της, και η γενέτειρά του δεν είχε σχολείο μέσης εκπαίδευσης. Ηταν μόλις 14 ετών.

Στην Κωνσταντινούπολη

Τα πρώτα χρόνια της παραμονής του στη Κωνσταντινούπολη η ζωή για το μικρό Αναστάσιο ήταν σκληρή και δύσκολη. O Αναστάσιος βρήκε εργασία σε έναν έμπορο καπνών που δεν τον πλήρωνε όπως έπρεπε, έτσι είχε μείνει με τρύπια παπούτσια και άθλια ενδύματα. Αλλά είχε πολλή πίστη Θεό, και η προσευχή του ήταν η μόνη παρηγοριά. Όταν παρατήρησε ότι ο εργοδότης του έγραφε επιστολές και έπαιρνε απαντήσεις, ο Αναστάσιος με το παιδιάστικο μυαλό και την άδολη καρδιά του, θέλησε να γράψει και αυτός μια επιστολή, γιατί είχε πολλά να πει. Αλλά σε ποιον θα την έγραφε; Δεν γνώριζε κανένα και δεν θα μπορούσε να γράψει στη μητέρα του γιατί δεν ήθελε να την στενοχωρήσει. Και όμως αισθανόταν μεγάλη την ανάγκη να γράψει, ήθελε να γράψει για τις συνθήκες της εργασίας του και ότι χρειαζόταν χρήματα για να αγοράσει παπούτσια και ενδύματα. Η ελπίδα που είχε στο Θεό δεν τον εγκατέλειπε ποτέ και έτσι σκέφτηκε να γράψει μιά επιστολή με παραλήπτη το Χριστό, να του αφηγηθεί τα προβληματά του. Πήρε το μολύβι του και έγραψε:
-Χριστούλη μου, δεν έχω παπούτσια και ρούχα.
-Στείλε μου τα Σε παρακαλώ.
-Ξέρεις πόσο Σε αγαπώ.
-Αναστάσιος.
Έκλεισε την επιστολή με εμπιστοσύνη και έγραψε στο φάκελο:
"Προς Κύριον Ιησού Χριστό στον παράδεισο". Στον δρόμο για το ταχυδρομείο συνάντησε τον ιδιοκτήτη ενός γειτονικού καταστήματος. Ο άνδρας τον συμπαθούσε ιδιαίτερα για τον καλό του χαρακτήρα και την αθωότητα του, γνωρίζοντας μάλιστα τι περνούσε αισθανόταν οίκτο γι αυτόν. "Αναστάσιε, πού πηγαίνεις;" Ο Αναστάσιος εμουρμούρισε κάτι και κούνησε την επιστολή που κρατούσε στο χέρι του. "Δώσε μου να την ταχυδρομήσω εγώ, εκεί πηγαίνω τώρα." Σαστισμένος, ο Αναστάσιος του έδωσε την επιστολή. Ο έμπορος πήρε την επιστολή και την έβαλε με τις άλλες επιστολές που επρόκειτο να ταχυδρομήσει, και κτύπωντας ελαφρά τον Αναστάσιο στο κεφάλι του είπε να επιστρέψει πίσω και να μην ανυσηχεί για την επιστολή.

Ο μικρός Αναστάσιος χαρούμενος επέστρεψε στην δουλεία του το ίδιο και ο έμπορος που συνάντησε στο δρόμο του αυτό το τόσο καλό και εξαιρετικό αγόρι. Από περιέργεια ο έμπορός έριξε μιά ματιά στον παραλήπτη. Αμέσως η περιέργειά του οξύνθηκε, άνοιξε την επιστολή και την διάβασε. Συντετριμένος από συγκίνηση, πήρε κάποια χρήματα, από την τσέπη του και κατόπιν τα έβαλε σε έναν φάκελο και τα έστειλε ανώνυμα στο αγόρι. Ο Αναστάσιος γέμισε από χαρά όταν έλαβε την επιστολή και ευχαρίστησε θερμά τον Θεό.

Μερικές ημέρες μετά από αυτό, ο εργοδότης του τον είδε που ήταν καλύτερα ντυμένος και αμέσως σκέφθηκε "πρέπει να μου έχει κλέψει χρήματα". Άρχισε να τον κτυπάει. Αλλά, ο Αναστάσιος φώναζε, «δεν έχω κλέψει ποτέ τίποτα στη ζωή μου! Σε παρακαλώ μην με χτυπάς! Ο Χριστούλης μου τα έστειλε! O έμπορος που τον είχε βοηθήσει με την επιστολή, είδε τον ξυλοδαρμό από το αφεντικό του και έτσι ζήτησε από τον μικρό Αναστάσιο να δουλέψει κοντά του. H κατάσταση μεταστράφηκε. Άρχισε να εργάζεται στο επιπλοποιείο του, με αποτέλεσμα οι ώρες εργασίας να μειωθούν, να έχει χρόνο για εκκλησιασμό, να εντρυφεί στην Αγία Γραφή, να πηγαίνει σχολείο, ενώ σύντομα η οικογένεια του τον ακολούθησε στην Κωνσταντινούπολη. Στην Πόλη κάθισε συνολικά 7 έτη και σε ηλικία 20 ετών την εγκατέλειψε, παρότι δεν ολοκλήρωσε την μόρφωση του, για να πάει στο Λιθί της Χίου να εργαστεί ως δάσκαλος.

Στη Χίο

Ήταν 20 ετών όταν έφτασε στη Χίο. Έχοντας την ανάλογη γραμματική και θεολογική γνώση υπηρετεί ως γραμματοδιδάσκαλος στο Λίθι. Όλοι όσοι τον γνωρίζαν τον θαυμάζουν και τον αγαπούν λόγω του εμφανούς ψυχικού του κάλλους και των ποικίλων αρετών του. Εκεί αρχικά θα γνωρίσει τον μεγάλο ευεργέτη του Ιωάννη Χωρέμη, ένα εύπορο τοπικό άρχοντα, ο οποίος εξαιτίας ενός περιστατικού που είχε συμβεί κατά την μεταφορά του Αγίου από την Συληβρία προς την Κωνσταντινούπολη (ένας ανηψιός του Χωρέμη τον βοήθησε να επιβιβαστεί στο πλοίο γιατί δεν είχε χρήματα), τον έθεσε υπό την προστασία του. Ο Άγιος Νεκτάριος όμως είχε αποφασίσει πλεόν να εξέλθει της κοσμικής ζωής. Στη Νέα Μονή της Χίου μετά από τριετή δοκιμασία, στις 7 Νοεμβρίου 1876, λαμβάνει το αγγελικό σχήμα με το όνομα Λάζαρος, σε ηλικία 30 χρονών.Ένα χρόνο αργότερα στις 15 Ιανουαρίου 1877 χειροτονείται διάκονος από τόν μητροπολίτη Χίου, Γρηγόριο καὶ μετονομάζεται σὲ Νεκτάριο. Ο Άγιος Νεκτάριος είχε κλίση προς το μοναχισμό, που επιθυμούσε πάνω απο όλα και όχι τόσο στον κοσμικό βίο έστω και ως κληρικός. Οι πιέσεις όμως που του ασκήθηκαν λόγω των χαρισμάτων τού λόγου και της μορφώσεώς του, τελικά τον έστρεψαν προς τον κοσμικό κλήρο, αν και ποτέ δε λησμόνησε μέχρι τέλους της ζωής του, τον μοναχισμό.

Ανώτερες θεολογικές σπουδές

Στή Χίο φοιτά στο γυμνάσιο αλλά ο μεγάλος σεισμός του 1881 τον αναγκάζει να πάει στην Αθήνα, όπου ολοκληρώνει τις γυμνασιακές σπουδές του στο Βαρβάκειο, παίρνοντας απολυτήριο ως κατ' οίκον διδαχθείς. Τον ίδιο χρόνο ταξιδεύει στην Αλεξάνδρεια, για να συναντήσει τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρόνιο. Ο Σωφρόνιος, τριετής ήδη στον πατριαρχικό θρόνο εντυπωσιάστηκε από τον Νεκτάριο και με βάση τις πολύ καλές συστάσεις που είχε, τον έστειλε στην Αθήνα ξανά, να φοιτήσει στη θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Νεκτάριος εκεί διέπρεψε, και μάλιστα, πρώτευσε στο διαγωνισμό σχολικής κοσμητείας στο «Παπαδάκειο κληροδότημα», με αποτέλεσμα να κερδίσει υποτροφία σπουδών στη θεολογική σχολή, κάτι που τον ανακούφισε πολύ, καθότι ο ευεργέτης του Ιωάννης Χωρέμης είχε φύγει από τη ζωή, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση. Αφού έλαβε το πτυχίο του (1885), πάλι ανεχώρησε προς την Αλεξάνδρεια.

Στην Αλεξάνδρεια

Στην Αλεξάνδρεια όλα έβαιναν καλώς για τον Νεκτάριο. Άμεσα, με την επιστροφή του, χειροτονείται Ιερέας και 5 μήνες αργότερα τοποθετείται γραμματέας του Πατριάρχη παίρνοντας το αξίωμα του Αρχιμανδρίτη. Εν συνεχεία μέσα σε δύο μήνες, πείθοντας για την ρητορική του ικανότητα, ανελίχθηκε σε ιεροκήρυκα ενώ έλαβε και θέση Πατριαρχικού επιτρόπου. Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ο Νεκτάριος ανήλθε στην ιεραρχία του πατριαρχείου όντας ένας πολύ έμπιστος άνθρωπος στο πλευρό του Πατριάρχη. Στις 15 Ιανουαρίου του 1889 θα ανακηρυχτεί επίσκοπος Πενταπόλεως Λιβύης μετά από την κοίμηση του επισκόπου της περιοχής Νείλου. Το πρακτικό της χειροτονίας του διασώζεται μέχρι και σήμερα ( Πρακτικό εκλογής κωδ.66, σελ. 394 ). Με μεγάλη ταπείνωση δέχτηκε το αξίωμα της αρχιερωσύνης και είναι αξιοσημείωτο να αναφέρουμε τι έλεγε προς τον Κύριο: «Κύριε διατὶ μὲ ἀνύψωσες εἰς τοσούτον μέγα ἀξίωμα; Ἐγὼ σοῦ ἐζήτησα νὰ γίνω μόνον Θεολόγος κι ὄχι Μητροπολίτης. Ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας Σοῦ ἐζήτησα νὰ γίνω ἕνας ἁπλὸς ἐργάτης τοῦ Θείου Λόγου Σου, καὶ Σύ, Κύριε, τώρα μὲ δοκιμάζεις μὲ τόσα πράγματα. Ἀλλ᾿ ὑποτάσσομαι, Κύριε, εἰς τὸ θέλημά Σου, καὶ δέομαι: καλλιέργησε ἐντός μου τὴν ταπεινοφροσύνην καὶ τὸν σπόρον τῶν λοιπῶν ἁγίων ἀρετῶν, δι᾿ ὧν τρόπων γνωρίζεις, καὶ ἀξίωσόν με νὰ ζήσω πάσας τὰς ἐπὶ γῆς ἡμέρας μου συμφώνως πρὸς τοὺς λόγους τοῦ μακαρίου Παύλου, ὅστις λέγει: «Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός». Και ο Κύριος εισάκουσε τη δέηση του ταπεινού Ιεράρχου. Οι αρετές του Αγίου διεδόθηκαν παντού και όλοι μιλούσαν με θαυμασμό για το θησαυρό που τους χάρισε ο Θεός.

Αυτή η ραγδαία άνοδος του Νεκταρίου, δεν πέρασε απαρατήρητη από τους υπολοίπους επισκόπους. Ο Σωφρόνιος πλησίαζε τα 90 χρόνια ζωής πλέον και η κούρσα της διαδοχής είχε ξεκινήσει. Ο λαός ο οποίος είχε ευεργετηθεί από το πολυποίκιλο έργο του Νεκταρίου (κυρίως φιλανθρωπικό αλλά και ποιμαντικό και αντιαιρετικό) επιθυμούσε την άνοδο του στον πατριαρχικό θρόνο και σε συνδυασμό με την εύνοια του Σωφρονίου καθίστατο η πρώτη επιλογή. Οι αντίπαλοί του γνωρίζοντας όλα αυτά, αποφάσισαν να τον παραμερίσουν, κατηγορώντας τον, πως ήθελε να ανατρέψει το Σωφρόνιο από τον θρόνο, αλλά και με αόριστες κατηγορίες ηθικής φύσεως. Επίσης είχαν μαζί τους και μερίδα κληρικών, οι οποίοι πίστευαν ότι η τακτική που ακολουθούσε ο Νεκτάριος ως επίσκοπος, δηλαδή λιτότητας και πενίας της εκκλησίας, θα επηρέαζε την οικονομική κατάσταση του Πατριαρχείου, το οποίο χωρίς οικονομική δύναμη θα γινόταν έρμαιο των διαφόρων πολιτικών ή εθνικών πιέσεων.

Η δίωξη και η επιστροφή στην Αθήνα

Ο Σωφρόνιος που πληροφορήθηκε τις κατηγορίες, που ισχυρίζονταν ότι έπραξε το αγαπημένο του παιδί, πείστηκε για την αλήθεια των ισχυρισμών. Αποτέλεσμα ήταν η άμεση εντολή, για παύση της ιδιότητάς του. Κάτι που ήταν εκκλησιαστικά παράνομο, καθότι σύμφωνα με το εκκλησιαστικό δίκαιο έπρεπε να παρουσιαστεί ο Νεκτάριος ενώπιον συνόδου η οποία θα εξέταζε, μετά ακροάσεως του κατηγορουμένου, τις κατηγορίες. Ο Νεκτάριος δεν θέλησε να τραβήξει το σχοινί στα άκρα και ανεχώρησε από την Αλεξάνδρεια, εν αντιθέσει με τους αντιπάλους του, οι οποίοι θέλησαν την οικονομική και ηθική εξόντωση του. Πέραν δηλαδή του ότι φρόντισαν να σπιλώσουν το όνομα του στην Αθήνα και την Κωνσταντινούπολη, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να εργαστεί οπουδήποτε, παρακρατούσαν και τους μισθούς του.

Ο Νεκτάριος βρέθηκε ενώπιον ακόμα μιας πολύ δύσκολης κατάστασης, όπως από μικρή ηλικία πολλές φορές είχε βρεθεί. Ο ίδιος ενοικίασε ένα μικρό δωμάτιο στα περίχωρα των Αθηνών, αλλά αδυνατούσε να πληρώσει το ενοίκιο, ενώ δεν είχε χρήματα να τραφεί. Η παράλληλη διαπόμπευσή του, ακόμα και σε κυβερνητικά κλιμάκια δυσχαίρεναν την δυνατότητα εύρεσης εργασίας. Προσπαθούσε μέσω του Αρχιεπισκόπου Γερμανού να βρει μια θέση ιεροκήρυκα. Ο ίδιος παρά την συμπάθεια που έτρεφε προς το πρόσωπό του, αδυνατούσε λόγω πιέσεων από την σύνοδο να τον βοηθήσει. Έφτασε μέχρι τον υπουργό παιδείας και εκκλησιαστικών, που όμως του διεμήνυσε, ότι λόγω του νόμου (ο Νεκτάριος δεν είχε ελληνική υπηκοότητα) αδυνατούσε.

Μετά από λίγο καιρό, τελικά ο Άγιος Νεκτάριος διορίστηκε ιεροκήρυκας χάρη στη βοήθεια ενός ανθρώπου ονόματι Μελά ο οποίος ήταν μέλος της κυβέρνησης και τον είχε γνωρίσει στην Αλεξάνδρεια. Μεσολαβώντας στο γραφείο του υπουργού διορίστηκε εν τέλει ιεροκήρυκας στη Χαλκίδα. Η φήμη όμως που τον ακολουθούσε ακόμα παρέμενε. Πέρασε δύσκολες στιγμές καθότι υπήρχε μεγάλη καχυποψία σε βάρος του, από τις κατηγορίες που τον ακολουθούσαν. Αποτέλεσμα αυτού ήταν, άνθρωποι από την Αθήνα αλλά και ντόπιοι να τον αποδοκιμάζουν στις ομιλίες του, στιγματίζοντας τον.

Η αποκατάσταση της αλήθειας

Το 1891, δύο έτη μετά από τις κατηγορίες που του εξαγγέλθηκαν και την απομάκρυνσή του από την Αλεξάνδρεια, στην κυβέρνηση ακόμα γίνονταν προσπάθειες για την αποπομπή του από τη θέση που κατείχε. Τότε αποκαλύφθηκε πλήρως το σχέδιο κι η πλεκτάνη που είχε στηθεί σε βάρος του. Όλα ξεκίνησαν από την αποκάλυψη ότι δεν έπαιρνε τα χρήματα που του οφείλονταν και εργαζόταν αμισθί επί της εποχής της επισκοπείας του. Επίσης παρότι παρέμενε δικαιωματικά επίσκοπος Πενταπόλεως, αφού είχε παράνομα εκδιωχθεί δεν ελάμβανε χρήματα. Εν συνεχεία καθαρίστηκε το όνομά του από κάθε είδους ανάμιξη σε σκάνδαλο ηθικού χαρακτήρος και από παντός είδους ραδιούργες προσπάθειες σε βάρος του πατριάρχη. Αυτό, ειδικά μετά την σκληρή συμπεριφορά του ποιμνίου, τον έκανε συμπαθή ενώπιον του λαού στη Χαλκίδα. Άρχισε τότε με περισσή άνεση να κηρύττει. Γρήγορα η φήμη του εξαπλώθηκε μακρύτερα από την Χαλκίδα, ενώ ο λαός έδειξε μεγάλη συμπάθεια στο πρόσωπό του, όταν χήρεψε η θέση του τοπικού επισκόπου, σχεδόν απαιτώντας την άνοδό του στο θρόνο.

Η Ριζάρειος σχολή

Το 1892 και 1893 διορίστηκε ιεροκήρυκας στο νομό Λακωνίας και Φθιωτοβοιωτίας αντίστοιχα. Ο Νεκτάριος πραγματοποιούσε διαρκώς περιοδείες σε χωριά και πόλεις κηρύττοντας, την ώρα που φίλοι του προσπάθούσαν να τον μεταθέσουν στη Ριζάρειο σχολή Αθηνών. Όταν έγινε αντιληπτό άρχισαν πάλι κάποιοι ψίθυροι, οι οποίοι τελικά δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τον Νεκτάριο από το να γίνει διευθυντής της Αθηναϊκής θεολογικής σχολής της εποχής, που επί των ημερών του γνώρισε μεγάλη αίγλη.

Τον Μάρτιο του 1894 διορίστηκε ως διευθυντής της σχολής. Εργάζεται με ζήλο Θεού γιά την εμφύτευση του ιερού ζήλου τῆς ἱεροσύνης στους ἱεροσπουδαστές του, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐπαγγελματική τους ἀποκατάσταση, την αναμόρφωση του αναλυτικου προγράμματος της σχολής, ακόμη και γιά την καλυτέρευση του φαγητού και την άθληση. Κατάφερε να χορηγούνται τέσσερις υποτροφίες κάθε χρόνο για μαθητές προερχόμενους από τη Μικρά Ασία. Το κυριότερο είναι ότι αποτελεί γιά αυτούς ένα ζωντανό παράδειγμα. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στη λατρευτική ζωή και ανέδειξε ως λατρευτικό κέντρο το ναό του Αγίου Γεωργίου της Ριζαρείου και τη σχολή πνευματικό ίδρυμα προσκαλώντας επιστήμονες να δίνουν διαλέξεις. Η προσευχή του ήταν το σημαντικότερο λίπασμα γιά την άνθηση της σχολής. Παράλληλα ασκούσε και λειτουργικό, κηρυκτικό, εξομολογητικὸ και φιλανθρωπικό έργο. Σχετίζεται με τον πάπα-Πλανά και παίρνει μέρος στις αγρυπνίες στο εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου όπου έψαλλαν οι Παπαδιαμάντης και Μωραϊτίδης. Οι αμφιβολίες που υπήρχαν πλέον περί του Νεκταρίου δεν ήταν τόσο για τις κατηγορίες του παρελθόντος, χωρίς όμως και να εκλείψουν, αλλά κατά πόσον αυτός ο λεγόμενος και «δεσποτοκαλόγερος», θα ήταν δυνατόν με τις παλαιές και θρησκευτικές αντιλήψεις του, να μπορέσει να πετύχει στο έργο που του ανατέθηκε, καθώς η Ριζάρειος σχολή ήταν μεν θεολογική σχολή, ήταν δε σχολή που φοιτούσαν και πολλά παιδιά ευκατάστατων Αθηναίων και άλλων αρχόντων και πολιτικών της εποχής, που δεν θα γίνονταν απαραίτητα ιερείς ή θεολόγοι, αλλά επιστήμονες. Σύντομα όμως κάμφθηκαν όλες οι αντιρρήσεις από το ρηξικέλευθο τρόπο διαπαιδαγώγησης του Νεκταρίου.

Το έργο του στη Ριζάρειο

Το έργο του στη Ριζάρειο ήταν οργανωτικό, εκπαιδευτικό, συγγραφικό και παιδαγωγικό. Σύντομα οργάνωσε την σχολή με πρότυπα τα οποία αφορούσαν τον εκκλησιαστικό ορθόδοξο τρόπο σκέψης. Όμως αυτό στο οποίο ήταν αξεπέραστος ήταν η παιδαγωγική του σκέψη. Κάποτε όταν μαθητές της Ριζαρείου ήρθαν στα χέρια, ο ίδιος αντί να τους τιμωρήσει, αυτοτιμωρήθηκε, θεωρώντας εαυτόν υπαίτιο, με ασιτία 3 ημερών. Σύντομα το παράδειγμα του έγινε ανάμεσα στους τροφίμους δείκτης και η σχολή επί των ημερών του απέκτησε μεγάλη αίγλη. Άλλοτε βρέθηκε ξυπόλητος ενώπι ν των μαθητών να αγορεύει, διότι εισερχόμενος στην αίθουσα είδε ένα φτωχό ο οποίος τον παρεκάλεσε, αν μπορούσε να τον βοηθήσει ώστε να αποκτήσει παπούτσια, καθότι δεν είχε. Ο Νεκτάριος αμέσως έβγαλε τα δικά του και τα παρέδωσε προς κατάπληξη των πάντων. Άλλοτε σε μια διαμάχη μεταξύ των επιστατών για το ποιος ήταν υπεύθυνος καθαριότητας των αποχωρητηρίων, ο ίδιος έλυσε τη διαφορά τους, καθαρίζοντάς τες. Τέτοια και άλλα πλείστα παραδείγματα τον ανέδειξαν και σύντομα τον έκαναν στην τότε μικρή Αθήνα ακουστό και κοσμαγάπητο.

Την ίδια εποχή επιδόθηκε σε μεγάλο συγγραφικό έργο. Πολλά έργα τα διέθεσε στο λαό και τους θεολόγους δωρεάν, επειδή αδυνατούσαν να τα αγοράσουν, λόγω της φτώχιας. Χωρίς κανένα κέρδος, με γνώμονα μόνο την ψυχική ωφέλεια, πένητας από μικρός, ασκητής και ολιγαρκής, ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για την αυτοπροβολή και το κέρδος. Όταν τον κατηγορούσαν ουδέποτε αντιδικούσε, παρέμενε πράος και έλεγε πάντα πως ο Θεός θα δικαιώσει το δίκαιο και την αλήθεια. Ταπεινός, μοναχικός και παρόλα αυτά προσηνής, ο ήδη σεβάσμιος γέροντας Νεκτάριος έγινε παράδειγμα ανιδιοτελούς προσφοράς και αγάπης στους πονεμένους συνανθρώπους του στις δύσκολες εποχές που διένυαν. Η ταπεινοφροσύνη και το αίσθημα ευθύνης που τον διακατείχε για το έργο που επιτελούσε, καταδείχθηκε την εποχή που πέθανε ο Πατριάρχης Σωφρόνιος, όταν του ζητήθηκε να τον διαδεχθεί και ο ίδιος αρνήθηκε.

Η φτώχεια την εποχή που διετέλεσε ο Νεκτάριος διευθυντής της Ριζαρείου ήταν κανόνας και ταυτόχρονα το ηθικό των Ελλήνων, ειδικά μετά την αποτυχία, το 1897 με τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, βρισκόταν στο ναδίρ. Ο ίδιος όμως με την ελεημοσύνη ως όπλο και το λόγο του ευαγγελίου τόνωνε την τότε αθηναϊκή κοινωνία, η οποία προσέτρεχε συχνά στα κηρύγματά του για να πάρει την συμβουλή του. Ο ίδιος διετέλεσε διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής 14 συναπτά έτη ως και το 1908, οπότε και για λόγους υγείας εγκατέλειψε τη θέση του.

Στην Αίγινα

Στην Αίγινα ο Άγιος Νεκτάριος εγκαταστάθηκε το 1908, η ιστορία όμως της εγκατάστασης του πηγαίνει αρκετά νωρίτερα στο χρόνο. Ο Νεκτάριος ποτέ στη ζωή του, δεν απέβαλε την έντονη επιθυμία του για το μοναχικό βίο. Αυτή η επιθυμία ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο κατά την επίσκεψη του στο Άγιο Όρος και την σύνδεσή του με το γέροντα Δανιήλ το 1898. Έκτοτε έψαχνε ένα τόπο να στεγάσει ένα μοναστήρι για το τέλος της ζωής του, ένα «Εκκλησιαστικό Παρθενώνα», όπως έλεγε. Πιο έντονη και ίσως επιτακτική έγινε αυτή η ανάγκη, όταν 4 γυναίκες που ήσαν μόνες και συνδέονταν μαζί του, με σχέση πνευματικής καθοδήγησης, θέλησαν να μονάσουν υπό την εποπτεία του. Έτσι τελικά βρήκε ένα παλαιό εγκαταλελειμμένο μοναστήρι στην Αίγινα στη θέση Ξάντος στο οποίο και αποφάσισε να στεγάσει τις 4 μοναχές και άλλες 3 που ήδη μόναζαν στο νησί. Το μοναστήρι άρχισε να επαναλειτουργεί το 1904 υπό την καθοδήγησή του, παρότι αυτός ακόμα βρισκόταν στην Ριζάρειο σχολή.

Η εμφάνισή του στην Αίγινα όμως συνδυάστηκε από δύο γεγονότα, με αποτέλεσμα να γίνει άμεσα λαοφιλής. Ο Νεκτάριος αρχικά θεράπευσε έναν δαιμονισμένο νέο κάτι που γρήγορα μαθεύτηκε. Οι χωρικοί τότε τον επισκέφτηκαν ζητώντας του να λειτουργήσει και να δεηθεί στον Θεό να βρέξει, διότι είχε 3 χρόνια να βρέξει στο νησί με αποτέλεσμα να έχει προκληθεί εκτεταμένη ανομβρία και οικονομική ζημία. Ο ίδιος με σύσσωμη παρουσία των νησιωτών, λειτούργησε και την ίδια μέρα άρχισε να βρέχει. Αυτά, εκλείφθηκαν ως θεϊκά σημάδια από τους Αιγινίτες, με αποτέλεσμα να θεωρούν Άγιο τον Νεκτάριο, ακόμα και εν ζωή.

Το 1908 παραιτήθηκε από σχολή για λόγους υγείας αλλά και γήρατος και αφοσιώθηκε στο μοναστήρι. Η χάρη του και η φήμη διαρκώς μεγάλωνε με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος δωρεών να κατευθύνεται στο μοναστήρι και μέσα σε 4 χρόνια επιτεύχθηκε να μεγαλώσει τόσο, ώστε να χωράει 15 μοναχές. Τα χρήματα κατευθύνονταν κυρίως στους φτωχούς του νησιού. Μεγάλο μέρος λαού και πιστών κατευθυνόταν προς το μοναστήρι, από διάφορα μέρη της Ελλάδας, για να δει ή να πάρει την ευχή του ήδη ξακουστού Νεκταρίου, κάτι που βοηθούσε και τους νησιώτες να ανασάνουν οικονομικά.

Το έργο του στην Αίγινα

Παρότι ήταν μεγάλος σε ηλικία όταν αποσύρθηκε στην Αίγινα, δεν έπαψε ποτέ να εργάζεται είτε πνευματικά, υπέρ της εκκλησίας, είτε και χειρωνακτικά για την διεύρυνση του μοναστηριού. Το έργο πλέον είχε χαρακτήρα ποιμαντικό, λειτουργικό, λατρευτικό, εξομολογητικό, παρηγορητικό. Στάθηκε στους ανθρώπους του νησιού σαν αδελφός, βοηθός, συμπαραστάτης, οδηγός και συνοδοιπόρος της ζωής. Τα χρόνια μέχρι το τέλος της ζωής του, έμελλε να είναι πολύ ταραγμένα. Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους που έφεραν ηθική ανάταση και κάποια ευφορία οικονομική και πνευματική, ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ήρθε να σκιάσει την Ελλάδα. Φτώχεια, ανέχεια και όλα τα συνεπακόλουθα ενός βασανισμένου τόπου και λαού μαζί με τα σύνδρομα του φόβου και των στερήσεων εμφανίζονταν απειλητικά σε αυτά τα ταραγμένα πολιτικά χρόνια για την Ελλάδα. Ο ίδιος όμως πάντα βοηθός, παρηγορητής, γνωρίζοντας από μικρός τις δυσκολίες του κόσμου κήρυττε την ελπίδα και το Θεό για ένα καλύτερο μέλλον, που πάντα όπως έλεγε στεκόταν κραταιός δίπλα στον πιστό λαό. Γι'αυτό και ο Άγιος Νεκτάριος για τους Αιγινίτες υπήρξε κάτι παραπάνω από ένας μοναχός που εγκαταστάθηκε στο νησί τους.

Η ποιμαντική αγωγή του ποιμνίου, μακρύτερα απο τα στενά όρια του νησιού, ήταν πάντα μέλημά του, έτσι συνέχισε το συγγραφικό του έργο, που πλέον αναγνωριζόταν τόσο από τον τύπο της εποχής για την επιστημονική εγκυρότητά του, όσο και απο μεγάλα πνευματικά ιδρύματα της εποχής. Επίσης διέθετε περισσότερο χρόνο για προσευχή κάτι που αγαπούσε, ιδιαίτερα προς την Παναγία, που θεωρούσε μητέρα του, όπως έλεγε. Ποτέ παρά τον κλονισμό της υγείας του δεν έπαψε όμως να προσφέρει ακόμα και χειρονακτικά. Μάλιστα συνεισέφερε στην ανέγερση νέων κοιτώνων της μονής, στη διάνοιξη δρόμων προς το μοναστήρι, ασχολείτο με την κηπουρική και άλλες χειρονακτικές εργασίες που πάντα τις θεωρούσε τιμή. Πάντα ανέφερε πως καμία εργασία δεν είναι ντροπή, αντιθέτως είναι ευλογία Θεού.

Οι δυσκολίες και οι πίκρες ποτέ δεν έλλειψαν. Παρότι είχαν περάσει πάνω απο 10 χρόνια απο την επαναλειτουργεία της μονής, ο Μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος αρνείτο να αναγνωρίσει την μονή, παρά την αρχική συγκατάθεσή του. Το πρόβλημα αυτό μεγάλωνε, διότι η μονή δεν αποκτούσε νομική προσωπικότητα με αποτέλεσμα να αδυνατεί να κρατήσει τις κληρονομιές και όποια αλλα οικονομικά ωφελήματα είχε απο πιστούς με αποτέλεσμα να δυσχαιρένει το φιλανθρωπικό έργο. Κάποιοι δηλαδή, άφηναν κληρονομιές υπέρ του μοναστηριού, που το μαναστήρι αδυνατούσε να αποδεχτεί λόγω της νομικής ανυπαρξίας του. Ο Μητροπολίτης δε, είχε δυσαρεστηθεί από την τροπή που έλαβε η εξέλιξη του μοναστηριού, με αποτέλεσμα να είναι ανένδοτος. Ο Νεκτάριος προσπάθησε με διάφορους τρόπους να τον μεταπείσει, όμως μέχρι τέλους της ζωής του, δεν είδε το αίτημά του να πραγματοποιείται.

Τα τελευταία χρόνια

Ο Νεκτάριος αρχικά αφού τελείωσε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, και ο Θεόκλητος αποπέμφθηκε λόγω του αναθέματος στον Βενιζέλο μαζί με τους υπολοίπους επισκόπους, πίστεψε πως τα πράγματα ίσως εξομαλυνθούν. Η αρχική αισιοδοξία όμως διεκόπη όταν 1918 κατηγορήθηκε από μητέρα μοναχής για ανηθικότητα. Γρήγορα όμως εξετάσεις και έρευνες του εισαγγελέα Αθηνών κατέδειξαν το ψεύδος της μητέρας της κόρης, η οποία οικειοθελώς είχε προσχωρήσει στο μοναστήρι. Εξ'αιτίας αυτού του λόγου, αλλά και κληρικών οι οποίοι στο νησί τον φθονούσαν, πιστεύοντας ότι τους παίρνει όλη την «πελατεία» και τον κατηγορούσαν πισώπλατα, ουσιαστικά δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του, την αναγνώριση του Μοναστηριού. Πάντα όμως πιστός στο Ευαγγέλιο, το παράδειγμα του Χριστού, τα γραφέντα του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη, πίστευε απόλυτα στη δικαιοσύνη του Θεού. Ήταν πράος, ήρεμος, υπομονετικός σε όλες αυτές τις κατηγορίες και εξευτελισμούς που κατά καιρούς τον υπέβαλαν.

Το τέλος της ζωής του ήταν επίπονο. Η χρόνια ασθένεια του προστάτη, μαζί με τα περασμένα χρόνια της ηλικίας του και κακοπάθειες της ζωής τον ταλαιπωρούσαν. Ακόμα και τότε είχε σχέδια. Ήθελε να δημιουργήσει ένα εκπαιδευτήριο. Τελικά δεν πρόλαβε. Το 1920 εισήχθη στο Αρεταίειο νοσοκομείο Αθηνών οπου διεγνώσθη καρκίνος του προστάτη. Στις 9 Νοεμβρίου του ιδίου έτους ο Άγιος Νεκτάριος εκοιμήθη. Το τίμιο λείψανο του Αγίου ευωδίαζε και ευώδες μύρον έκβλυζε από το πρόσωπό του. Αυθημερόν μεταφέρθηκε στην Αίγινα, στο Μοναστηράκι του κι εψάλη η εξόδιος ακολουθία και ετάφη εν συρροή κλήρου και λαού. Η είδηση της κοίμησής του κλόνισε από άκρη σε άκρη την Ελλάδα.

Ο τάφος του ανοίχτηκε επανειλημμένα κατά τα επόμενα χρόνια και για είκοσι και πλέον έτη το σώμα του ήταν σώον και αδιάφθορον, εκχέον την άρρητον ευωδίαν της αγιότητος ως μυροθήκη του Αγίου Πνεύματος. Αλλ' ύστερον διελύθη, κρίμασιν οις οίδεν ο Θεός, ως διελύθησαν πολλά αδιάφθορα λείψανα αγίων. Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1953 έγινε η ανακομιδή των χαριτόβρυτων λειψάνων του, υπό του Μητροπολίτη Ύδρας Προκοπίου, παρισταμένων και άλλων κληρικών, μοναχών και πλήθους λαού. Μια άρρητη ευωδία πλημμύρισε την περιοχή. Το 1961 έγινε η επίσημος αναγνώρισις του Αγίου από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

"Μέγας ο Κύριος ημών και της μεγαλοσύνης Αυτού ουκ έσται πέρας, ο δοξάζων τους δοξάσαντας αυτού" ως αψευδώς επηγγήλατο. Όντως ο Άγιος Νεκτάριος είναι ο Άγιος του αιώνος μας, ο γλυκύς, ο πράος, ο ανεξίκακος, ο ταπεινός και δια τούτο έλαβε και λαμβάνει τόση χάρη από τον Κύριος της Δόξης. Ο συμπαθής Άγιος να παρέχει ενί εκάστω, εν παντί και πάντοτε την πατρική και σωστική αντίληψίν του και βοήθειαν.

Το δωμάτιο στο οποίο εκοιμήθη, έχει σήμερα μετατραπεί σε μικρό ναό στο δεύτερο όροφο του Αρεταιείου νοσοκομείου, που κοσμείται από εικόνες του Αγίου και τάματα πιστών για ανάρρωση των συγγενών τους που νοσηλεύονται στην κλινική.

Ο Άγιος Nεκτάριος θεωρείτο από τους κατοίκους του νησιού της Αίγινας εν ζωή Άγιος. Τα γεγονότα όμως που περιγράφουν οι μοναχές, ο Κωστής Σακκόπουλος, φίλοι, ιερείς, νησιώτες είναι πραγματικά αξιοθαύμαστα και εξηγούν τη σημερινή λαοφιλία. Ένα από τα πολλά καταγεγραμμένα θαύματα συνέβει όταν στο διπλανό κρεβάτι που νοσηλευόταν ο Άγιος, βρισκόταν και ένας παραπληγικός, ο οποίος αδυνατούσε να περπατήσει. Τότε ακουμπώντας την φανέλα του κεκοιμημένου Άγίου πάνω του, θεραπεύτηκε. Η φήμη αυτή μάλιστα έδωσε ελπίδα στο λαό, ειδικά σε μια περίοδο όπου το Ελληνικό όνειρο της Πόλης έγινε συντρίμμια με τη πυρπόληση της Σμύρνης.

Απολυτίκιο

Σηλυβρίας τον γόνον και Αιγίνης τον έφορον, τον εσχάτοις χρόνοις φανέντα αρετής φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ως ένθεον θεράποντα Χριστού, αναβλύζει γαρ ιάσεις παντοδαπάς, τοις ευλαβώς κραυγάζουσι. Δόξα τω σέ δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σέ θαυματώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού, πάσιν ιάματα.

---

Από το βιβλίο Διδαχές του Άθωνα, ο μοναχός Ιωσήφ
μιλώντας για τον Αγιο Νεκτάριο λέει τα εξής

η ολοκλήρωση στον μοναχισμό (Μνήμη Αγίου Νεκταρίου)

Ο σήμερον εορταζόμενος Άγιος με το μέγεθος της αγιαστικής του καταστάσεως, που απεκόμισε δια της ορθής του πολιτείας, συνεκλόνισε τον κόσμο ολόκληρο. Είναι δε πραγματικά ένα παρήγορο όνομα εις όλα τα στόματα των πιστών. Για την Εκκλησία μας αυτό δεν είναι παράδοξο, διότι οδηγεί τα τέκνα της εις αυτό το ύψος και σ’ αυτές τις διαστάσεις. Σε μας όμως, που πραγματικά μας περισφίγγουν οι τόσες μας αδυναμίες, είναι ένα παρήγορο σημείο, το ότι και στις δύσκολες αυτές ημέρες βρίσκονται ομοιοπαθείς με μας άνθρωποι, οι όποιοι όχι μόνο απλώς κατενίκησαν τα πάθη τους, επέρασαν από την παρά - φύσι στην κατά φύσι ζωή, αλλά επέρασαν και τις φυσικές διαστάσεις και έφθασαν στην υπέρ - φύσι, μέσα στον αγιασμό, στο τέρμα της τελειότατης επαγγελίας που είναι αύτη η υιοθεσία. Ο σημερινός λοιπόν Άγιος είναι ακριβώς αυτού του ύψους.

Εκείνο το οποίο εχαρακτήριζε πάντοτε αυτό τον ουρανομήκη φωστήρα της Εκκλησίας μας, ήτο ότι από την μικρή του ηλικία επερίσσευσε μέσα του η αγάπη προς τον πλησίον και η πίστι προς τον Θεό.

Κάποτε, όταν εταξίδευε με το καράβι, συνέβη μεγάλη τρικυμία. Αυτός ήτο πολύ νέος. Οι άλλοι εφοβήθησαν, αυτός όμως με την παιδική του απλότητα και την ακεραία του πίστι προς τον Θεό, είπε σαν προσευχή, αλλά και σαν απορία προς τους συμπλέοντας: «Καλά, πώς είναι δυνατό ο Θεός τον οποίο πιστεύομε και επικαλούμεθα, να μας αφήση να χαθούμε και να μην μας σώση;» Και πράγματι δεν διεψεύσθη, διότι όντως εκινδύνευσαν αλλά εσώθησαν.

Εκείνο το οποίο, όπως είπα, τον εχαρακτήριζε ήταν η αγάπη προς τον πλησίον. Αυτή τον παρακινούσε, ούτος ώστε εάν κάτι εμάνθανε από την Γραφή, ή από κάποιο πατερικό κείμενο το οποίο συντελούσε προς μετάνοια και σωτηρία, ήθελε να το μεταδώση και στον πλησίον του. Και έγραφε την πρότασι σε χαρτάκια και την έβαζε, κάπου, ή την εσκόρπιζε σε σημεία που επίστευε ότι θα ημπορούσε κάποιος να την διαβάση. Με αυτό τον τρόπο τότε, της παιδικότητός του, εφήρμοζε την προς τον πλησίον αγάπη. Ήτο ένα δείγμα, του τι περιείχε μέσα στην αγία του ψυχή, διότι βλέπετε, αγκάλιασε όλο το πλήρωμα των πιστών, στα τετραπέρατα της οικουμένης.

Όπου επικαλούνται το γλυκύ του όνομα, εκεί παρίσταται με την θαυματουργική του ενέργεια. Σαν ποταμός ρέουν τα θαύματα, τα οποία ακριβώς πηγάζουν από την πλήρη αγάπης καρδία του, που συνεχώς θέλει να συμπαρίσταται στον πανανθρώπινο πόνο.

Αυτός, διαπιστώνοντας την παχυλή αγνοία που ευρίσκετο η φυλή μας, επίστευσε ότι εάν κατορθώση να μάθη γράμματα, θα ημπορούσε να οφελήση τον πλησίον του. Έτσι λοιπόν μέσα στην φροντίδα του αυτή, ευρέθησαν τα κατάλληλα εκείνα όργανα που εβοήθησαν σιγά-σιγά στις κλιμακώσεις της παιδείας, να μεταφερθή από την στοιχειώδη παιδεία στην μέση. Και όταν ετελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, που ήταν περισσότερο ανώτερες από τις σημερινές, εξασκούσε το επάγγελμα του δημοδιδασκάλου στην νήσο Χίο. Περισσότερο επεδίδετο, όχι τόσο στο να μάθη γράμματα τους μικρούς μαθητές, όσο στο να μεταδώση στους χριστιανούς το νόημα της πίστεως, της χριστιανικής μας αγωγής. Εκεί ήτο ο πόθος του.

Αφού διεπίστωσαν οι χριστιανοί της περιφέρειας εκείνης τον πόθο του νέου αυτού μέσα στην παιδεία, εφρόντισαν και τον έστειλαν να προχωρήση σε πανεπιστημιακές σπουδές. Και αφού ετελείωσε, εξεδηλώνετο με τον τρόπο αυτό η πεποίθησί του, ότι ήθελε οπωσδήποτε να πληρώση την γεμάτη χριστιανική αγάπη καρδία του και να ημπορέση να μεταδώση με όλες του τις δυνάμεις στον συνάνθρωπο του τα μέσα της σωτηρίας, της σωστής πίστεως και του βιωματισμού. Αυτό ενόμιζε, ότι θα ημπορούσε να το πετύχη δια της μαθήσεως και του λόγου. Έτσι η νεανική του τότε και αγνή ψυχή επίστευσε, ότι αυτό το εργαλείο της χρειαζόταν. Γι' αυτό και επεδόθη μέσα στην έκτασι της παιδείας.

Όταν στο Πανεπιστήμιο ετελείωσε την Θεολογία, όπως επιθυμούσε, εγύρισε κατ’ ευθεία προς την Εκκλησία. Προσελήφθη από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας όπου έγινε Επίσκοπος μιας Μητροπόλεως, της λεγομένης Πενταπόλεως. Και η μεγάλη του δράσι ήταν ότι δεν υπεχώρησε ούτε στο παραμικρό, αλλά όλες του τις δυνάμεις τις διέθετε συνεχώς στο στήριγμα της Εκκλησίας. Εφρόντισε ακόμα και τους ναούς να καλλωπίση, είτε με αγιογραφίες, είτε με τα υπόλοιπα τελετουργικά και λειτουργικά μέσα που τους εχρειάζοντο, ούτος ώστε με αυτό τον τρόπο να ελκύωνται περισσότερο οι πιστοί και να καταρτίζωνται.

Αλλά εδώ ακριβώς απεδείχθη ένα γεγονός· ότι μόνο η προσφορά της προσπάθειας και μόνο το εργαλείο της μαθήσεως, τα οποία διέθετε τότε, δεν ήταν ικανά να ολοκληρώσουν τον πόθο της φλεγόμενης προς το Θεό καρδίας του. Αναζητούσε συνεχώς να εύρη αυτό τον τρόπο, τον οποίο επίστευε μεν ότι υπάρχει, αλλά δεν τον κατείχε, ούτε στον ζήλο τον θερμό, ούτε στην μάθησι. Κάπου άλλου ήτο. Βλέποντας τις ατασθαλίες των ανθρώπων και την σύγκρουσι της εξουσίας και τον υπέρμετρο εναντίο του φθόνο που έφθασε μέχρι διωγμού, φεύγει από την αρχιεπισκοπική του θέσι και επιδίδεται περισσότερο μέσα στην προσπάθεια του αυτή, την οποία συνεχίζει στο να οφελήση τον συνάνθρωπο του.

Διωκόμενος ήλθε στην Ελλάδα. Άρχισε ως ιεροκήρυξ από τον άμβωνα, συγγραφών και εκφωνών πύρινους λόγους περί μετανοίας. Ερμήνευε τα δόγματα και γενικά ολόκληρο την εκκλησιαστική μας παράδοσι. Και εις αυτό τον τομέα επέδειξε ολόκληρο τον ζήλο του, πιστεύοντας ότι μέσω υτού του τρόπου θα εύρισκε αυτό το οποίο περιείχε μέσα στην δίψα της αναζητήσεως του. Εζητούσε να εύρη κάτι, που και αυτός ο ίδιος να ολοκληρωθή και μέσω εκείνου να επιτυχή ολόκληρο την αποστολή του. Έπειτα υπηρέτησε μέσα στην εκκλησιαστική εκπαίδευσι και συγκεκριμένα στην Ριζάρειο σχολή. Προσέφερε πολλούς καρπούς, όπως ήδη αναφέρουν και ζωντανά πρόσωπα, που υπήρξαν μαθηταί του. Ο ζήλος του, η ευσέβεια του δεν εμειώθη ούτε εις αυτό το σημείο· όμως δεν συνήντησε το μυστικό εκείνο το οποίο αναζητούσε η ψυχή του. Ούτε ως ιεροκήρυξ, ούτε ως υπεύθυνος της Ριζαρείου Σχολής επλήρωσε αυτό τον πόθο. Και τότε άλλαξε πάλι, αναζητώντας συνεχώς τους καταλλήλους εκείνους τρόπους που θα ολοκληρωνόταν και αυτός ως προσωπικότης, αλλά και θα ημπορούσε να μεταδώση και στον πλησίο του εξ ολοκλήρου πλέον αυτό το οποίο εχρειάζετο.

Και τότε επίστευσε στις πατερικές γραμμές, ότι αυτό θα το επετύγχανε δια της απολύτου συνεργασίας της Χάριτος. Θα μου πήτε έως τότε δεν υπήρχε μαζί του η Χάρις; Ασφαλώς υπήρχε. Δεν υπάρχει χριστιανός πιστός που να μην έχη μαζί του την Θεία Χάρι. Όμως δεν είχε ακόμη εκείνη την Χάρι, την οποία οι Πατέρες μας ακριβώς επέτυχαν στο τέρμα της αγωνιστικής τους ζωής· εκείνη η οποία πηγάζει από την πράξι και οδηγεί τον άνθρωπο στην θεωρία, στον τέλειο βαθμό του αγιασμού, στο πλήρωμα της Θείας επαγγελίας που είναι η υιοθεσία.

Τότε εγκατέλειψε πλέον όλες τις προσπάθειες αυτές και αποσύρθηκε στην ησυχία. Ιδού πάλι ο θρίαμβος της πατερικής μας παραδόσεως. Ο φλογερός ρήτωρ, ο επιτυχής ιεράρχης, ο άριστος συγγραφεύς, διεπίστωσε ότι δια της ησυχίας θα έφθανε από την πράξι στην θεωρία, αλλά τον εμπόδιζε ο τρόπος εκείνος του κοινωνισμού. Έτσι απεσύρθη στην ησυχία και εκεί ίδρυσε μικρό μονήδριο, στο οποίο έγινε και πατήρ και προστάτης των μοναζουσών. Μαζί με αυτές, εξασκώντας την ησυχία και εφαρμόζοντας απόλυτα το πατερικό πνεύμα της μοναστικής μας ιδιότητος, επέτυχε το πλήρωμα και ολοκληρώθηκε σαν προσωπικότης.

Εδώ όμως χρειάζεται μια διευκρίνησι. Όπως είπα και πριν, δεν του έλειπε το εφόδιο της εισόδου προς τον αγιασμό και το ευρήκε τότε μόνο. Το κρατούσε, το συνέχιζε. Αλλά εκεί το ολοκλήρωσε. Μέσα λοιπόν στην ησυχία ολοκλήρωσε την προσωπικότητα του· επέτυχε τον θρίαμβο του αγιασμού· έγινε φωστήρας τέλειος· ετέθη επί την λυχνία και έκτοτε και μέχρι της συντέλειας θα είναι ο πραγματικός λύχνος της σημερινής μας Εκκλησίας,το παρήγορο σημείο όλων των πιστών, ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας. Εκεί είναι το πλήρωμα της ολοκληρώσεως του.

Πέρασε όλα τα στάδια της κοινωνικότητας της Εκκλησίας. Εις όλα προσέφερε και επέτυχε. Το πλήρωμά του όμως, το επέτυχε μέσα στην πραγματική ησυχία, όπου η πατερική μας παράδοσι ευρίσκει το θρίαμβο της. Και ακριβώς εδώ ευρίσκομε τον Άγιο Νεκτάριο ως μοναχό. Χωρίς να υστερηθή της Ιεραρχικής του αξίας και όλης της προσφοράς του, με το πλήρωμα της αγάπης του προς τους πιστούς, ολοκληρώθηκε μέσα στην ησυχία σαν ησυχαστής μοναχός. Βλέπετε λοιπόν την συνέχεια της πατερικής μας παραδόσεως; Υπάρχουν πολλά περιστατικά που δεν εσχολίασα, τα οποία πραγματοποιήθηκαν κατά την διάρκεια της ησυχαστικής του ζωής, στους αγώνες που έκανε στο κελλί του, αγωνιζόμενος με τους λογισμούς, με τους δαίμονες, με τα πάθη και με την ευχή.

Θα αναφέρω ένα ελάχιστο που ενθυμούμαι, από την επαφή του με τον αείμνηστο π. Ιωακείμ Σπετσιέρη, που τον πρόφθασε πολύ καλά και ήταν και φίλοι. Όταν ερωτούσε ο π. Ιωακείμ τον Άγιο Νεκτάριο για το θέμα της ευχής, του έλεγε: «π. Ιωακείμ, όταν λες την ευχή να συγκλονίζεσαι ολόκληρος. Να βγαίνη η ευχή μέσα από την καρδιά σου, να μην την λες μόνο με τα χείλη»· που αυτό ήταν το απαύγασμα της εσωτερικής του καταστάσεως στο πώς αυτός εβιούσε την εσωστρέφεια, την νήψι και την ευχή, την οποία ολοκλήρωσε μέσα στην ησυχαστική του περίοδο σαν Νεκτάριος μοναχός. Βλέπετε πόσο χρήσιμος, πόσο τελεία και πόσο βεβαία είναι η ιδική μας αγωγή, και πώς την παρέδωσαν οι Πατέρες εις εμάς τόσο εξονυχιστικά και λεπτομερώς οργανωμένη, καθορισμένη, εσφραγισμένη και επιτυχή; Λοιπόν τώρα με θάρρος περισσότερο στην ζωή μας αυτή, τίποτε να μην μας λείψη. Με τα παραδείγματα των παλαιοτέρων αλλά και των προσφάτων, οι οποίοι μέσα εις αυτή την ζωή επέτυχαν το πλήρωμα τους, θα συνεχίσωμε και εμείς με πολύ θάρρος και ελπίδα στον Χριστό μας, έχοντες σαν άγκυρα βεβαιότητας την πρεσβεία του μεγάλου αυτού αγίου.

Αυτά θα σας ενθύμιζα, που είναι για μας καύχημα. Έχοντες παρρησία στην πρεσβεία των Αγίων μας και ατενίζοντες στην πατρική τους στοργή, πιστεύομε ότι θα συνδράμουν την ευτέλειά μας και θα μας βοηθήσουν να επιτύχωμε.

Γιατί ο Πανάγαθος Δεσπότης μας, που εκάλεσε και εμάς όπως και αυτούς, δεν έχει κάνει λάθος στην απόφασι της αγαθότητός Του. Οπωσδήποτε θα δώση και εις εμάς το βραβείο της επιτυχίας. Αμήν

MYF: Το νέο στέκι χορού και ευεξίας στην Καισαριανή

Το MYF οφείλει το όνομά του σε ένα λογοπαίγνιο, αρχικά ξεκίνησε σαν MoveYourFeet και οι δημιουργοί του κατέληξαν στο MoveYourFit, αφού δεν είναι απλά μια σχολή χορού σαν όλες τις άλλες.
 Τι εννοώ με αυτό;

Ότι μπορεί κάποιος να επιλέξει το MYF για να μάθει χορό αλλά και για να αποκτήσει το σώμα των ονείρων του μέσα από τα προγράμματα personal training, trx, Pilates και yoga. Περισσότερα όμως θα μας πει ο δημιουργός και ιδιοκτήτης του MYF, Παντελής Σγαρδέλης.

Παντελή, πες μας λίγα λόγια, πώς ξεκίνησε η ιδέα του MYF;

Η ιδέα ενός δικού μας χώρου ήταν όνειρο ζωής με τις πρώτες σκέψεις δημιουργίας λίγο καιρό πριν τη μεγάλη οικονομική παγκόσμια κρίση . Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην υλοποιηθεί τότε το όνειρο και να αφήσουμε να περάσουν λίγα χρόνια ακόμη ώστε να έρθει η ώρα που το ο δικός μας χώρος έγινε πραγματικότητα .

Παντελή, εάν μπορούσες να παρουσιάσεις το MYF με πέντε λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές;

Το MYF είναι ένας χώρος δημιουργίας , χαλάρωσης , ευεξίας ,ενδυνάμωσης και αναζωογόνησης.

Ποια είναι τα προγράμματα που παρέχει το MYF, στο κοινό του;

Latin International (rumba, cha-cha, samba, jive, paso doble), Latin Folklore (salsa, merenque, bachata, cumbia), ZUMBA , Ballet , Pilates , Yoga , suspention training ( ιμάντες), functional training, personal training χορού και γυμναστικής για όλα τα επίπεδα , παραδοσιακούς χορούς και προσεχώς SPINNING (indoor cycling) και Pilates reformer .

To Zumba, έχει κλέψει τις καρδιές των ελληνίδων τα τελευταία χρόνια, γιατί έχει τόση μεγάλη απήχηση στο κοινό;

To Zumba είναι για όλους και αυτό τα λέει όλα. Δεν χρειάζεται να είσαι χορευτής να έχεις προηγούμενη εμπειρία στο χορό ή στη γυμναστική. Είναι ένα αερόβιο πρόγραμμα που με τις κατευθύνσεις του πιστοποιημένου πάντα γυμναστή μέσα σε μια ώρα μπορείς να κάψεις το λιγότερο 300-400 θερμίδες, να χορέψεις τα αγαπημένα σου τραγούδια, να γυμναστείς και να ξεχαστείς από οτιδήποτε σε απασχολεί.

Ποια προγράμματα θα πρότεινες σε άτομα που δεν έχουν γυμναστεί ποτέ στη ζωή τους;

Θα πρότεινα κάποιος για αρχή να ξεκίναγε με κάτι πολύ εύκολο. Όπως του να βγούμε σε ένα πάρκο και απλά να περπατήσουμε ή να κάνουμε λίγο ποδήλατο αν ξέρουμε. Μετά, το Zumba που σε συνδυασμό με Pilates ή Yoga ή ένα πρόγραμμα κυκλικής διαλειμματικής προπόνησής  θα ήταν τα ιδανικά για μια υγιή και ασφαλή προπόνηση τρεις τέσσερις φορές την εβδομάδα .

Το μπαλέτο έχει ηλικία;

Το μπαλέτο ναι θα έλεγα έχει ηλικία αλλά προς τα κάτω. Καλό είναι κάποιο παιδί να ξεκινάει από τα τέσσερα και μετά και όχι πιο πριν. Οι μικρότερες ηλικίες καλό είναι να παρακολουθούν μαθήματα μουσικοκινητικής αγωγής και ρυθμικής για να παίρνουν τα εφόδια να ξεκινήσουν μπαλέτο. Όσο αναφορά το υπόλοιπο κοινό δεν υπάρχει ηλικία μιας και μπορούν όλοι να παρακολουθήσουν ένα μάθημα FreeBallet προσαρμοσμένο και εύκολο για όλους αλλά πάντα με τα στοιχεία πειθαρχίας και σωστής τεχνικής που χρειάζεται για να μην υπάρχουν τραυματισμοί.

Yoga – Pilates: Είναι ευεργετικά προγράμματα για το σώμα αλλά και για την ψυχική μας ισορροπία. Τι ακριβώς προσφέρει το καθένα;

Όπως είπε και ο εμπνευστής της μεθόδου για το Pilates, «Σε 10 μαθήματα νιώθεις τη διαφορά, σε 20 τη βλέπουν οι άλλοι και στα 30 έχεις καινούργιο σώμα». Μην παρασυρθείτε όμως, επειδή θαύματα δεν γίνονται. Το Pilates είναι μια ολοκληρωμένη μέθοδος ασκήσεων που δημιουργήθηκε πριν από περίπου έναν αιώνα από τον Joseph Pilates. Oι ασκήσεις Pilates εντοπίζονται στις ασκήσεις που χρησιμοποιούν αθλητές της ενόργανης, της ρυθμικής γυμναστικής, της συγχρονισμένης κολύμβησης έξω από το νερό, του χορού και πολλών άλλων αθλημάτων. Πρόκειται περί ισομετρικών ασκήσεων και ασκήσεων με το βάρος του σώματος.  Το σημαντικό είναι να υπάρχει σωστή στάση στο σώμα του αθλούμενου και συνεχής παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της άσκησης καθώς ένας από τους σκοπούς της εκγύμνασης είναι κάθε μαθητής να δυναμώσει τους βαθύς μύες της σπονδυλικής στήλης οι οποίοι και την στηρίζουν.

Η μέθοδος Pilates είναι για όλους καθώς η μεγάλη γκάμα των ασκήσεων προσαρμόζεται κάθε φορά ανάλογα με τις ανάγκες του ασκούμενου ανάλογα με την ηλικία, το πόσο γυμνασμένος είναι, τα προβλήματα υγείας που μπορεί να έχει.

Μερικά από τα οφέλη του Pilates:

- Σωστή στάση και ενδυνάμωση των μυών του κορμού,
- βελτίωση της αναπνοής και της κυκλοφορίας του αίματος,
- αύξηση της κοιλιακής δύναμης,
- υγιείς αρθρώσεις,
- ομοιόμορφη μυϊκή ανάπτυξη σε όλο το σώμα,
- βελτίωση ευλυγισίας και ισορροπίας,
- πλήρης συντονισμός μυαλού, σώματος και πνεύματος για καλύτερη ζωή.

H Yoga: Σε όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου, καταγωγής και θρησκείας κάνουν Yoga για να νιώσουν χαρά, ελευθερία και αγάπη. Οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονται στη Yoga προκειμένου να αντιμετωπίσουν συγκεκριμένα προβλήματα - στρες, κατάθλιψη, πόνος στη μέση, αναπνευστικά προβλήματα, προβλήματα πεπτικού ή νευρικού συστήματος .Πολλοί από αυτούς μένουν πιστοί στη Yoga και μετά την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος, επειδή διαπιστώνουν όχι μόνο γενικότερη βελτίωση της υγείας τους, αλλά και ριζική αλλαγή της γενικής διάθεσης και στάσης απέναντι στον κόσμο και τα πράγματα.

Κάποιοι μάλιστα, μέσα από την πρακτική Yoga, ανακαλύπτουν ένα νέο νόημα στη ζωή τους. Αυτό συμβαίνει επειδή η Yoga είναι μια μέθοδος εσωτερικής εξερεύνησης, η οποία αναγνωρίζει την αλληλεξάρτηση του σώματος με το νου, και επιφέρει αρμονία σε όλες τις ανθρώπινες υποστάσεις, στη σωματική, τη διανοητική-συναισθηματική, την πνευματική.

Παρατηρούμε το νου, φωτίζοντας με επίγνωση τους τρόπους σκέψης μας και συναίσθησης, οι οποίοι πυροδοτούν τις διαφορετικές αντιδράσεις μας. Όταν δεν κρίνουμε ή καταδικάζουμε τις αντιδράσεις μας, εξασκούμαστε στην ουδέτερη μαρτυρία και αποδοχή, επιτρέποντας να αναπτυχθεί το συναίσθημα της αγάπης προς τον εαυτό μας αλλά και τους άλλους.

Μερικά από τα οφέλη της Yoga:

- Μείωση του άγχους,
- βελτίωση της συγκέντρωσης και της μνήμης ,
- καταπολέμηση της κατάθλιψης ,
- βελτίωση της διάθεσης,
- εύκολος και πιο ξεκούραστος ύπνος,
- διαχείριση θυμού,
- μείωση εριστικότητας,
- γενική αίσθηση χαράς, ευγνωμοσύνης και ευεξίας,
- περισσότερη αντοχή και μυϊκή δύναμη,
- αύξηση μυοσκελετικής ευλυγισίας και του εύρους κινήσεων των αρθρώσεων,
- βελτιωμένη στάση του σώματος και της σπονδυλικής στήλης,
- καλύτερος συγχρονισμός μεταξύ διαφόρων μερών του σώματος.

Άρα με βάση τα παραπάνω ο καθένας δοκιμάζει και διαλέγει αυτό που ταιριάζει πραγματικά στο σώμα του και στη ψυχή του.

Σε τι διαφέρει το MYF από τα κλασικά γυμναστήρια η σχολές χορού;

Δε θα πω σε τι πραγματικά διαφέρουμε από τους υπόλοιπους σε τέτοιου είδους χώρους. Θα παροτρύνω το κάθε ένα ξεχωριστά να έρθει στο χώρο μας, να μας δοκιμάσει, να δει με τα ίδια του τα μάτια τα αποτελέσματα στο σώμα και στη ψυχή του.

Εσύ Παντελή είσαι χορευτής, μίλησέ μας για τον αγαπημένο σου χορό και τι διδάσκεις στο MYF;

Για εμένα ο αγαπημένος μου χορός είναι το Αργεντίνικο Τάγκο. Ένας χορός που εκφράζει τη ψυχή του καθενός. Ένας χορός για όλους και για όλες τις ηλικίες που μέσα από τη σωστή καθοδήγηση απλά σε κάνει να ξεχνάς τα πάντα.

Στο MYF διδάσκω Latin International , Αργεντίνικο Τάγκο , pilates , Zumba και έχω και μαθήματα προσωπικά διαλειμματικής προπόνησης Functional.

Ποιες άλλες υπηρεσίες παρέχει το MYF;

Το MYF έχει υπηρεσίες μασάζ από έμπειρο και πιστοποιημένο προσωπικό. Γίνονται μαθήματα ανώδυνου τοκετού από εκπαιδευμένη μαία. Προσεχώς θα υπάρχει δημιουργική απασχόληση για γονείς που θέλουν να έρθουν να γυμναστούν και δεν έχουν την ευχέρεια να αφήσουν κάπου τα παιδιά τους. Συνεργαζόμαστε με το Athens Physio Center και τον Γιώργο Χατζηθεοδωρίδη για περιπτώσεις που χρειαζόμαστε ιατρικής φύσεως οδηγίες για κάποιους ασκούμενους ή για περιπτώσεις που κάποιος χρειαστεί θεραπεία σε συνδυασμό με άσκηση για κάποιο πρόβλημα υγείας. Ακόμη συνεργαζόμαστε με διατροφολόγο για οτιδήποτε αφορά σωστή και ισορροπημένη διατροφή ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός .

Στόχος μας είναι να παρέχουμε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες με το χαμηλότερο δυνατό κόστος που μας επιτρέπεται.  

Αγαπημένοι μου αναγνώστες αυτό είναι το MYF, Κλαζομενών 52 στην Καισαριανή με θέα το καταπράσινο πάρκο.

GalsnGuys, ένα όμορφο σώμα και μια υγιής ψυχή είναι δικαίωμα όλων μας, ραντεβού στο MYF λοιπόν.

MYF !!!! ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΉ - Κλαζομενών 52 Αθήνα τηλ : 2111831090

Karapanagos: ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ! ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Karapanagos: ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ! ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!: Ο ΝΟΕΜΒΡΗΣ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό novem = 9 γιατί ήταν ο 9ος μήνας του ρωμαϊκού νουμιανού ημερολογίου....

ΑΛΛΑΓΗ ΩΡΑΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ (30/10)

Posted: 28 Oct 2016 11:42 PM PDT

Αλλάζει από αύριο η ώρα, καθώς θα ισχύσει για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η χειμερινή ώρα. Έτσι, στις 4 τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Οκτωβρίου 2016, οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα πίσω, δηλαδή θα δείχνουν 3 το πρωί. Το μέτρο θα ισχύσει μέχρι τηντελευταία Κυριακή του Μαρτίου 2017, οπότε θα επανέλθει η θερινή ώρα.

Μάθετε ποιος είναι ο στόχος της αλλαγής της ώρας 

και διαβάστε χρήσιμες συμβουλές,
για να αντιμετωπίσετε την αποδιοργάνωση
 που θα σας φέρει η αλλαγή, πατώντας εδώ!

Η οργισμένη επιστολή μιας άνεργης μητέρας: "Κύριε Τσίπρα, αντί ν’ αυτοκτονήσω, σας γράφω"

http://newsone.gr/

Ένα e-mail από το υπουργείο Οικονομικών με το οποίο την ενημέρωναν πως θα της κρατήσουν την επιστροφή δαπάνης για τα έξοδα κηδείας του πατέρα της γιατί δεν έχει πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ ήταν η τελευταία σταγόνα. Αυτή που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής για μια 50χρονη άνεργη εκπαιδευτικό, μητέρα δυο παιδιών.

Η Νεκταρία Τζανή, από τον Άγιο Νικόλαο στο Λασίθι της Κρήτης, αποφάσισε να γράψει στον πρωθυπουργό. Να πει στον Αλέξη Τσίπρα την οργή, την απόγνωσή, τη θλίψη, την απογοήτευση, το φόβο και την αγωνία της. Προτίμησε την επιστολή στον πρωθυπουργό της χώρας από το να βάλει τέλος στη ζωή της.

«(...) αντί να γίνω και ‘γω ένα όνομα στην μακροσκελή λίστα των χιλιάδων ανθρώπων που υποκύπτουν και θέτουν τέρμα στην ζωή τους είπα να πιάσω ένα στυλό και να εκτονώσω την οργή μου και το θυμό μου όχι στον εαυτό μου αλλά σ’ αυτόν που θεωρώ υπαίτιο της όλης κατάστασης και αυτός είστε εσείς κ. Τσίπρα. Για να είμαι δίκαιη δεν φταίτε μόνο εσείς, άλλοι μας οδήγησαν εδώ και σεις απλά ολοκληρώνετε το θεάρεστο και καθ' όλα αποτυχημένο έργο προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων», γράφει.

Λέει πως δεν περιμένει τίποτα από την επιστολή αυτή. «Ούτε καν απάντηση». Κατηγορεί όπως τον πρωθυπουργό πως «με εξαπατήσατε κ. Τσίπρα, με κοροϊδέψατε κι εμένα και μερικά εκατομμύρια Έλληνες. Πέσαμε στην παγίδα σας που επιμελώς είχατε καλύψει και τώρα μας έχετε αφήσει στο έλεος των δανειστών. Μιλούσατε για επαναστατικές αλλαγές και η μόνη επανάσταση που είδα ήταν αυτή της γραβάτας».

Μιλά και για το e-mail της εφορίας με το οποίο της ζητούν πίσω την επιστροφή δαπάνης από τα έξοδα για την κηδεία του πατέρα της! «Έλαβα λοιπόν ένα e-mail από το Υπουργείο Οικονομικών με το οποίο μου χορηγούνται και μου υφαρπάζονται την ίδια στιγμή 733,68 Ευρώ ποσό που αντιστοιχεί σε επιστροφή δαπάνης για τα έξοδα κηδείας του πάτερα μου. Η παρακράτηση έγινε για να καλύψει φορολογικές οφειλές ΕΝΦΙΑ, που μαντέψτε γιατί δεν πλήρωσα. (...) δυστυχώς δεν είμαι τόσο γενναία ώστε να πω "είμαι περήφανη ως Ελληνίδα που βοήθησα με τη μικρή μου συνεισφορά να μειωθεί το χρέος της χώρας μου" όταν υπάρχει ζήτημα επιβίωσης».

Όλη η επιστολή της Νεκταρίας Τζανή

Προς κ. Αλέξη Τσίπρα Άγιος Νικόλαος 12/10/2016
Πρωθυπουργό της Ελλάδας
Κοινοποίηση: Μ.Μ.Ε.

Αξιότιμε κ. Τσίπρα 
Με υπόκρουση, από το βάθος του δωματίου, το ραδιόφωνο που εξαγγέλλει ότι άρχισαν οι πλειστηριασμοί ακόμα και πρώτης κατοικίας, πράγμα που μεγαλώνει ακόμα περισσότερο την απόγνωσή μου άρχισα να γράφω αυτή την επιστολή.
Πήρα την απόφαση να απευθυνθώ σε σας προσωπικά με την ελπίδα όχι ότι μπορεί να διαβαστεί ή να της δοθεί η απαραίτητη προσοχή (το πιθανότερο είναι ότι θα πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων) αλλά γιατί διακατέχομαι από συναισθήματα οργής και θλίψης οδύνης απογοήτευσης, φόβου, αγωνίας με δυο λόγια με πνίγει το δίκιο μου. Μια αδικία διενεργήθηκε εις βάρος μου "ελαφρά τη καρδία" εκ μέρους του κράτους.

Είμαι από 5/ετιας άνεργη μάνα, διαζευγμένη, απόφοιτος ΑΕΙ, 50 χρόνων με 2 ανήλικα παιδιά. Έχω να λάβω μισθό στα χέρια μου 5 χρόνια, δεν έχω κανένα άλλο εισόδημα. Υπήρξα ιδεαλίστρια και προχώρησα με την πεποίθηση ότι με την αξία μου θα τα καταφέρω. Και ενώ έβλεπα να διορίζονται σε υψηλές θέσεις μέχρι και απόφοιτοι δημοτικού εγώ πιστή στις ιδέες μου καταβαραθρώθηκα. Πίσω στο θέμα μας όμως. Έλαβα λοιπόν ένα e-mail από το Υπουργείο Οικονομικών με το οποίο μου χορηγούνται και μου υφαρπάζονται την ίδια στιγμή 733,68 Ευρώ ποσό που αντιστοιχεί σε επιστροφή δαπάνης για τα έξοδα κηδείας του πάτερα μου. Η παρακράτηση έγινε για να καλύψει φορολογικές οφειλές ΕΝΦΙΑ, που μαντέψτε γιατί δεν πλήρωσα.

Εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή βίωσα ένα απάνθρωπο βιασμό της προσωπικότητας μου και της ύπαρξής μου γενικότερα. Κάποιος άλλος αυθαίρετα πήρε απόφαση για μένα ερήμην μου και απλά μου την ανακοίνωσε. Το κράτος δηλαδή συνωμότησε εις βάρος μου με σκοπό την οικονομική ηθική και φυσική εξόντωσή μου. Και δυστυχώς δεν είμαι τόσο γενναία ώστε να πω "είμαι περήφανη ως Ελληνίδα που βοήθησα με τη μικρή μου συνεισφορά να μειωθεί το χρέος της χώρας μου" όταν υπάρχει ζήτημα επιβίωσης.

Το e-mail αυτό αποτέλεσε την τελική σταγόνα σε μια πληθώρα με αρνητικά συναισθήματα που με κατακλύζουν, έτσι αντί να γίνω και ‘γω ένα όνομα στην μακροσκελή λίστα των χιλιάδων ανθρώπων που υποκύπτουν και θέτουν τέρμα στην ζωή τους, είπα να πιάσω ένα στυλό και να εκτονώσω την οργή μου και το θυμό μου όχι στον εαυτό μου αλλά σ’ αυτόν που θεωρώ υπαίτιο της όλης κατάστασης και αυτός είστε εσείς κ. Τσίπρα. Για να είμαι δίκαιη δεν φταίτε μόνο εσείς, άλλοι μας οδήγησαν εδώ και σεις απλά ολοκληρώνετε το θεάρεστο και καθ' όλα αποτυχημένο έργο προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων.

Είχα την ατυχία να χάσω και τους δύο γονείς μου μέσα σε 2 χρόνια, οι οποίοι κατά βάση μας συντηρούσαν. Τώρα αν τυχόν σας γεννηθεί η απορία "μα γιατί δεν βρήκατε μια δουλειά όλα αυτά τα χρόνια" ας μου επιτρέψετε να μειδιάσω και να σας υπενθυμίσω ότι ζούμε στην Ελλάδα όπου η ανεργία θεριεύει (που την είδατε την μείωση 4 μονάδες δεν ξέρω) και άτομα 50 χρόνων όπως είμαι εγώ έχουν τελειώσει finish finito, δεν υφίστανται στο εργασιακό τοπίο. Εκτός αν ανοίξουν κάποια δική τους δουλειά που και μόνο στην σκέψη να ξεκινήσει κάποιος επιχείρηση έχει αρχίσει η φορολόγηση Τι να λέμε τώρα, κανένα μέλλον καμιά ελπίδα.

Και παρ' όλο που τα πάντα καταρρέουν από την υπερφορολόγηση και τα χρέη η καλή σας κυβέρνηση αντί να στραφεί προς την σωστή κατεύθυνση για να βρεί χρήμα (βλέπε υψηλά εισοδήματα) έχει βαλθεί να ξεκοκαλίσει να διαλύσει και τελικά να αφανίσει τις πιο ευαίσθητες και ευπαθείς τάξεις. Τα ισοπεδώνει όλα και με τοποθετεί στο ίδιο επίπεδο με τον μεγαλοεπιχειρηματία Θεωρεί ότι έχω άρα δε θα με βλάψει και έτσι μου παίρνει. Δεν λέω "τιμή μου" να με κατατάσσει τόσο ψηλά αλλά ξέρετε δεν ανήκω εκεί και η πτώση από τόσο ψηλά πονάει και καμιά φορά σκοτώνει.

κ. Τσίπρα
Η κυβέρνησή σας προσομοιάζει απόλυτα στην έννοια του ανάλγητου κράτους που υπάρχει για να μας ταλαιπωρεί και να μας καταδυναστεύει. Διαβάστε λοιπόν παρακάτω τη λογική του παραλόγου στην οποία με υποβάλλετε.
Είμαι άνεργη αλλά πρέπει να πληρώνω ΕΝΦΙΑ
Είμαι άνεργη αλλά πρέπει να πληρώσω και τον ΕΝΦΙΑ των θανόντων γονιών μου
Δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς γιατί πρέπει να εξοφλήσω των ΕΝΦΙΑ
Δεν μπορώ να πουλήσω το αυτοκίνητο του πατέρα μου γιατί δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς λόγω ΕΝΦΙΑ
Δεν μπορώ να καταθέσω πινακίδες γιατί δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς, έτσι είμαι αναγκασμένη να πληρώνω τα τέλη κυκλοφορίας ασφάλεια κτέο κλπ.
Δεν μπορώ να πουλήσω για να εξασφαλίσω κάποια χρήματα γιατί δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς λόγω ΕΜΦΙΑ

Νομίζω όμως ότι σας έγραψα αρκετά για να κατανοήσετε την κατάστασή μας αλλά και το θράσος με το οποίο η κυβέρνηση σας μου ζητά εισφορά από τα ανύπαρκτα εισοδήματά μου ενώ σίγουρα κάποια στιγμή θα πληρώσω πολύ πολύ ακριβά αυτή την αδυναμία καταβολής του επαίσχυντου φόρου που λέγεται ΕΜΦΙΑ.

Με εξαπατήσαμε κ. Τσίπρα με κοροϊδέψαμε εμένα και μερικά εκατομμύρια Έλληνες. Πέσαμε στην παγίδα σας που επιμελώς είχατε καλύψει και τώρα μας έχετε αφήσει στο έλεος των δανειστών. Μιλούσατε για επαναστατικές αλλαγές και η μόνη επανάσταση που είδα ήταν αυτή της γραβάτας.

Σταματήστε την καταστροφή τhς Ελλάδας. Σταθείτε στο πλάι των Ελλήνων και δώστε μας νόημα για να συνεχίσουμε να μένουμε εδώ και ν’ αγωνιζόμαστε Δώστε μας τη χαμένη αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια. Αφήστε τους αριθμούς, τα ποσοστά και τις βεβαιώσεις ότι πάμε καλά. Δεν πείθετε πια. Νομίζετε ότι η θετική πρόβλεψη για ανάπτυξη που ανά τακτά χρονικά διαστήματα μας υπενθυμίζετε ότι θα επιτευχθεί, θα γεμίσει κανένα πιάτο ή θα πληρώσει κάποια ΔΕΗ?

Πιστεύω ότι δεν είμαι η μόνη που ξεχειλίζει από οργή και απόγνωση. Κι αν κάθε Έλληνας με πρόβλημα σας έστελνε και μια επιστολή για να εκφράσει τα παράπονά του, το Μαξίμου θα κατακλυζόταν από εκατομμύρια γράμματα.

Δεν προσδοκώ τίποτα από την επιστολή αυτή, ούτε καν απάντηση. Είμαι σίγουρη επίσης ότι θα συνεχίσουμε να γλείφουμε και να γρατζουνάμε ανήμποροι τον πάτο του καζανιού που βράζουμε γιατί όπως λέει και ο μέγιστος Χατζηδάκης: "Καληνύχτα Κεμάλ αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ".......

Μετά τιμής

Νεκταρία Τζανή
Εκπαιδευτικός εν ανεργία

Πηγή: ekriti.gr

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑ

Αυστηρότερα κριτήρια για την προαγωγή των μαθητών

Αλλαγές στα κριτήρια για την προαγωγή των μαθητών στο γυμνάσιο περιλαμβάνονται σε νέα εγκύκλιο που εκδόθηκε χθες από το υπουργείο Παιδείας, ενώ ταυτόχρονα ορίζεται η διαδικασία για τις επαναληπτικές εξετάσεις και την υποστηρικτική διδασκαλία για όσους μένουν μετεξεταστέοι.

• ΕΘΝΟΣ
• 13:59,

Στη νέα εγκύκλιο ορίζεται και ο τρόπος εξέτασης για τους δύο κλάδους της Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας

Συγκεκριμένα, ο μαθητής θα κρίνεται άξιος προαγωγής ή απόλυσης όταν έχει σε κάθε μάθημα βαθμό ετήσιας επίδοσης τουλάχιστον 10 ή όταν έχει γενικό μέσο όρο βαθμό ετήσιας επίδοσης τουλάχιστον 13.

Στην προηγούμενη εγκύκλιο με ημερομηνία 8 Σεπτεμβρίου υπήρχε μεταξύ άλλων και ξεχωριστό κριτήριο για τα μαθήματα της Ομάδας Α', δηλαδή τα 4 μαθήματα στα οποία θα εξετάζονται γραπτώς οι μαθητές στο τέλος της χρονιάς (Νεοελληνική Γλώσσα και Γραμματεία, Μαθηματικά, Φυσική, Ιστορία).

Ειδικότερα οριζόταν ότι ο μαθητής θα προάγεται στην επόμενη τάξη i) όταν έχει σε κάθε μάθημα βαθμό ετήσιας επίδοσης τουλάχιστον δέκα (10), ii) όταν έχει βαθμό ετήσιας επίδοσης σε καθένα από τα μαθήματα της πρώτης ομάδας (Ομάδα Α') τουλάχιστον οκτώ (8), και έχει συνολικό μέσο όρο βαθμών ετήσιας επίδοσης τουλάχιστον δώδεκα (12).

Διαδικασίες
Μετά και τη χθεσινή τροποποιητική εγκύκλιο υπογραμμίζεται ότι στο διάστημα μεταξύ 1ης έως 30ής Ιουνίου θα πρέπει να ολοκληρωθούν στα γυμνάσια οι παρακάτω διαδικασίες:

• Η πρώτη εξεταστική περίοδος στην οποία διεξάγονται οι γραπτές ανακεφαλαιωτικές εξετάσεις στα μαθήματα της Ομάδας Α'.

• Ακολουθεί υποστηρικτική διδασκαλία για τους μαθητές που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις προαγωγής και απόλυσης και παραπέμπονται σε επαναληπτική εξέταση. Για κάθε μάθημα θα προσφέρεται διδασκαλία διάρκειας 5-10 ωρών, ανάλογα με τις ανάγκες των μαθητών, και στο τρίτο δεκαήμερο του Ιουνίου θα διεξάγονται οι επαναληπτικές εξετάσεις.

Επισημαίνεται ότι για τα μαθήματα της Ομάδας Α' οι επαναληπτικές εξετάσεις είναι προφορικές και γραπτές (η προφορική εξέταση προηγείται), ενώ για τα μαθήματα των ομάδων Β' και Γ' θα είναι μόνο προφορικές.

Σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, εάν και μετά τις επαναληπτικές εξετάσεις μαθητής της Α' και της Β' τάξης δεν κριθεί άξιος προαγωγής, τότε θα επαναλαμβάνει την τάξη.

Ευκαιρία
Αντιστοίχως, οι μαθητές της Γ' τάξης που δεν θα προαχθούν μετά τις επαναληπτικές θα έχουν ακόμη μία ευκαιρία να εξεταστούν τον Σεπτέμβριο (τρίτη εξεταστική περίοδος).

Τέλος, στη νέα εγκύκλιο ορίζεται ο τρόπος εξέτασης για τους δύο κλάδους της Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας (Γλωσσική Διδασκαλία και Νεοελληνική Λογοτεχνία).

Κατ' αρχάς θα εξετάζονται την ίδια ημέρα και η συνολική διάρκεια θα είναι τρεις ώρες. Τα θέματα θα δίνονται και θα αναπτύσσονται σε ξεχωριστό φύλλο για καθέναν από τους δύο κλάδους και θα αποδίδεται διακριτός βαθμός.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΒΟΛΙΑΝΙΤΗΣ